کارایی نشانگرهای مولکولی RAPD و SCOT در تمایز جمعیت های خارشتر (Alhagi maurorum)
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 30، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 27
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-30-1_002
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
بررسی تنوع ژنتیکی اهمیت ویژه ای دردرک چگونگی ایجاد جمعیت ها در طول زمان و مکان های جغرافیایی دارند. در این تحقیق تنوع ژنتیکی ۲۲ جمعیت خارشتر (Alhagi maurorum) با استفاده از ۲۷ آغازگر RAPD و ۲۴ آغازگر SCOT طی سال های ۹۸-۱۳۹۷ مورد مطالعه قرار گرفت. از ۲۷ آغازگر RAPD، ۱۹ و از ۲۴ آغازگر SCOT، ۱۸ آغازگر چندشکلی بالایی نشان دادند. در مجموع آغازگرهای RAPD، ۱۰۰ درصد چندشکلی و آغازگرهای SCOT، ۴۲/۹۵ درصد چندشکلی نشان دادند. بالاترین شاخص محتوای اطلاعات چندشکلی را آغازگرهای R۳ و R۱۱ (۴۲/۰) و S۱۲ (۴۴/۰)، بالاترین شاخص نسبت چندشکلی (EMR) را آغازگرهای R۱۰ (۱۷) و S۲، S۴،S۶ ، S۷ وS۱۰ (۱۳)، بالاترین شاخص نشانگری (MI) را آغازگرهای R۱۳ (۹۲/۵) و S۷ (۳۶/۵) و بالاترین شاخص قدرت تفکیک (RP) را آغازگرهای R۴ (۵۴/۹) و S۱۴ (۷/۱۱) به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که در هر دو نشانگر ۱۴ درصد از تغییرات مربوط به بین گروه ها و ۸۶ درصد مربوطه به درون گروه ها بود. تجزیه خوشه ای بر اساس داده های نشانگر RAPD، جمعیت ها را در سه و بر اساس نشانگر SCOT، جمعیت ها را در شش خوشه گروه بندی نمود. بررسی خوشه ها نشان داد که تنوع ژنتیکی از تنوع جغرافیایی تبعیت نمی کند و پیشنهاد می شود که در مطالعات آتی از تلاقی بین جمعیت تهران با جمعیت های گناباد، طبس، بشرویه، سربیشه و نیلشهر که فاصله ژنتیکی بیشتری دارند، جهت ایجاد دورگ های برتر استفاده شود. کلیه پارامترهای ژنتیکی در هر دو نشانگر تقریبا برابر و بر این اساس کارایی هر دو نشانگر در مطالعه کنونی تقریبا یکسان بود.
Keywords:
Authors
محمد ضابط
Assoc. Prof., Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, University of Birjand, Birjand, I. R. Iran
سمانه پیش قدم
M.Sc. Graduated of plant breeding, Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, University of Birjand, Birjand, I.R. Iran
زهره علیزاده
Assist. Prof., Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, University of Birjand, Birjand, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
