بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های آویشن شیرازی با استفاده از نشانگرهای مولکولیRAPD و ISSR
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 26، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 24
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-26-1_010
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
شناخت تنوع ژنتیکی از فعالیتهای مهم در بهنژادی و مدیریت حفظ ذخائر ژنتیکی گیاهان بهشمار می آید. باتوجه به مشاهده گوناگونی صفات در بین آویشن شیرازی، در این تحقیق از نشانگر RAPD و ISSRبهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی بین جمعیتی آویشن شیرازی در ایران استفاده شد. برگهای آویشن از ۱۵ مناطق مختلف کشوری از استانهای کرمان، سیستان وبلوچستان، بوشهر، فارس و خوزستان جمعآوری شدند. استخراج DNA از برگ بهکمک روش CTAB با کمی تغییر انجام گردید. ده نشانگر RAPDو ده نشانگر ISSR که باندهای واضحتری در واکنش زنجیرهای پلیمراز تولید کرده بودند برای تجزیه وتحلیل استفاده شدند. با کمک نرمافزاز NTSYS-pc با استفاده از ضریب تشابه دایس و الگوریتم میانگین فاصله (UPGMA) دندروگرام مربوطه رسم شد. ضریب کوفنتیک محاسبه شد و پلات دوبعدی بر اساس تجزیه به مولفههای اصلی شکل گرفت. باتوجه به نتایج حاصل، دامنه اندازه باندهای تولید شده در آغازگرها بین ۱۲۰ تا ۳۱۰۰ جفت باز متغیر بود. پانزده منطقه انتخاب شده در ۳ گروه مجزا قرار گرفتند .خوشه ایجاد شده با شرایط جغرافیایی همخوانی داشت. آغازگرها در مجموع ۲۰۷ نوار چندشکل با درصد چندشکلی ۹/۸۶ تولید کردند. نتایج حاصل از ضریب تشابه دایس نرمافزار NTYSIS حکایت از این مطلب داشت که تشابه ژنتیکی توده آویشن شیرازی بین۸۴۶۰/۰–۴۳۹۰/۰ متغیر است. کمترین تشابه بین تودههای جیرفت با ایرانشهر و بیشترین تشابه بین نمونههای اندیمشک و ایذه مشاهده شد. نتایج تجزیه به مولفههای اصلی و نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای با یکدیگر مشابه بودند و ضریب کوفنتیک ۶/۷۴ درصد بهدست آمد. نتایج نشان داد که نشانگرهای RAPD وISSR برای بررسی تنوع ژنتیکی بین جمعیتی این توده مناسب هستند.
Keywords:
Authors
H. Bibak
نویسنده مسئول مکاتبات، مربی بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه جیرفت پست الکترونیک: Hbibak@ujiroft.ac.ir
K. Aghaabbasi
دانشجوی دکترای رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
