اثر سالیسیلیک اسید بر متیلاسیون ماده وراثتی در گیاه آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak) مبتلا به سندرم هایپرهیدریسیتی

گیاه آویشن دنایی (Thymus daenensis celak subsp. daenensis)یکی از گونه های اندمیک جنس آویشن در ایران است که از تکنیک کشت درون- شیشه برای تکثیر آن استفاده می شود. هایپرهیدریسیتی یکی از مشکلاتی است که در رشد درون- شیشه دیده شده و با ایجاد بدشکلی مانع تکثیر گیاه می شود. در این تحقیق، اثر بنزیل آدنین و سالیسیلیک اسید بر متیلاسیون ماده ژنتیکی در بافت هایپرهیدریک مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور جوانه ها در محیط دارای بنزیل آدنین و سالیسیلیک اسید رشد یافتند. بدنبال آن اثر تیمارهای مذکور بر میزان تولید اکسیژن فعال و آنزیم های آنتی اکسیدانی بررسی گردید. نتایج نشان داد که در محیط بدون هورمون و در محیط دارای بنزیل آدنین، میزان پرولین و پراکسید هیدروژن و آنزیمهای آنتی اکسیدان در نمونه ها بالا می باشد، اما در تیمار سالیسیلیک اسید که موجب بازگشت هایپرهیدریسیتی در نمونه ها شده، کاهش مقدار پرولین و پراکسید هیدروژن و آنزیمهای آنتی اکسیدان دیده شد. بررسی های اپی ژنتیکی نشان داد که سالیسیلیک اسید اثری بر متیلاسیون DNAی اندامکی نداشت، ولی متیلاسیون DNAی ژنومی را به شدت کاهش داد. احتمالا سالیسیلیک اسید با بیان یک سری از ژنهای فعال در شرایط تنشی سبب افزایش میزان پروتئین های دخیل در تنش زدایی گردیده و به گیاه در حفظ حالت طبیعی خود کمک می کند. احتمالا کاهش متیلاسیون در اثر تیمار با سالیسیلیک اسید می تواند در دهایپرهیدریسیتی شدن دخیل باشد.

Keywords:

آویشن دنایی , ریزازدیادی , هایپرهیدریسیتی , سالیسیلیک اسید , متیلاسیون DNA