روند تغییرات کاربری اراضی در منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ با استفاده از تصاویر ماهواره ای

هدف از این پژوهش پیش بینی و بررسی روند تغییرات کاربری اراضی در منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ در استان ایلام با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست (تصاویر TMسال های ۱۳۶۳، ۱۳۷۸ و OLA سال ۱۳۹۳) است. پس از تصحیح هندسی و اتمسفریک در این تصاویر ماهواره ای، چهار کاربری زراعت، باغ، مرتع و جنگل در منطقه مورد مطالعه شناسایی شد. برای طبقه بندی تصاویر ماهواره ای از مقایسه روش های حداکثر احتمال و نزدیکترین همسایه و برای شناسایی تغییرات کاربری از روش های مقایسه بعد از طبقه بندی، تفاوت شاخص پوشش گیاهی (NDVI) و تفاوت تجزیه مولفه های اصلی (PCA) استفاده شد. پیش بینی تغییرات کاربری در سال ۱۴۰۳ با استفاده از مدل تلفیقی سلولی خودکار و زنجیره مارکوف انجام شد. به طور کلی طبقه بندی تصاویر مورد استفاده با روش حداکثر احتمال صحت بیشتری را نسبت به روش نزدیک ترین همسایه ارائه کرده است. براساس نتایج طبقه بندی طی دوره ۱۳۹۳-۱۳۶۳ کاهش در سطح اراضی مرتعی و جنگل و افرایش در اراضی باغی و زراعی مشاهده شد. در روش مقایسه پس از طبقه بندی بیشترین تغییرات در طی دوره ۱۳۷۸-۱۳۶۳ مربوط به تبدیل جنگل به زراعت، در دوره ۱۳۹۳-۱۳۷۸ مربوط به تبدیل جنگل به مرتع بود. پیش بینی تغییرات برای سال ۱۴۰۳ نشان داد که اراضی زراعی ۱۰/۱ درصد، باغی ۵۲/۰ درصد افزایش و سطح مراتع و جنگل ها به ترتیب ۷۶/۰ درصد و ۸۶/۰ درصد کاهش می یابد. براساس نتایج استفاده از تصاویر لندست در تلفیق با مدل مارکوف در مدلسازی تغییرات کاربری اراضی از صحت و دقت بالایی برخوردار است و می تواند در تصمیم گیری و مدیریت منطقه موثر باشد.

Keywords:

سنجش از دور , نزدیک ترین همسایه ها , حداکثر احتمال , زنجیره مارکوف , ایلام