تاثیر آتش سوزی بر ساختار و تجدید حیات گونه های چوبی در اکوسیستم جنگلی های زاگرس میانی، مطالعه موردی: تنگه بزازخانه کرمانشاه

آتش­سوزی یکی از عوامل مهم ایجاد اختلال در اکوسیستم های جنگلی است و به عنوان یک آشفتگی بر ساختار و تجدید حیات گونه­های گیاهی تاثیرگذار است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر آتش­ بر ساختار گونه­های چوبی و تجدید حیات آن­ها در قسمتی از جنگل­های زاگرس میانی واقع در شمال شرق استان کرمانشاه بود. بدین منظور ۸۰ هکتار از این جنگل­ها ( ۴۰ هکتار منطقه آتش­سوزی شده و ۴۰ هکتار منطقه شاهد) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع ۸۰ قطعه نمونه ۱۰۰۰ مترمربعی به شکل دایره به روش تصادفی – سیستماتیک و با استفاده از شبکه آماربرداری ۱۰۰× ۱۰۰ متر برداشت شد. نتایج نشان داد که آتش­سوزی در لایه­ درختی و زادآوری باعث تغییر در ترکیب جنگل نشده است و در هر دو منطقه برودار (Q. brantii) گونه غالب بود. اما تراکم درختی و زادآوری و همچنین تراکم جست­ها به طور معنی­دار در منطقه آتش­سوزی شده بیش­تر و بالعکس در لایه درختچه­ای کمتر از منطقه شاهد به دست آمد. تعداد درختان در طبقات قطری پایین بیشتر بود. این موضوع در میانگین قطر برابرسینه و سطح مقطع برابر سینه اثر گذار بود، به­طوری­که با افزایش قابل توجه درختان کم قطر در منطقه آتش­سوزی شده میانگین قطر و به تبع آن سطح مقطع کم­تر از منطقه شاهد حاصل شد که این مساله نشان می­دهد که جنگل پس از گذشت نه سال از وقوع آتش­سوزی تا حدودی مراحل بازسازی خود را طی کرده و تبدیل به جنگل جوان شده است.

Keywords:

آتش سوزی , ساختار , جست گروه , تراکم گونه های چوبی , زاگرس