عوامل موثر بر کارآمدی سیاست خارجی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در تعاملات دیپلماتیک با دولت سوریه

جمهوری اسلامی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه سال ۱۳۵۷هجری شمسی «فوریه سال ۱۹۷۹ میلادی» در ایران، همواره به دلیل حرکت در راستای اهداف اولیه انقلاب، با تنش و درگیری چه در سطح منطقه و چه در سطح بین الملل بوده است. جمهوری عربی سوریه به عنوان مسئله مهمی است که در سال های اخیر در ساختار سیاست خارجی جمهوری اسلامی نقش بسزایی را ایفا می نماید و به دلیل همین اهمیت موجبات رویارویی غیر مستقیم با یک دسته از کشورها شده است. سوریه شاید تنها کشوری است که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی نقش حمایتی و تاثیرگزاری عمیق هم راستای گفتمان و تفکرات جمهوری اسلامی در سطح منطقه و فرا منطقه حرکت و رفتار کرده است. این سرزمین با توجه به جغرافیای خود تعیین کننده بسیاری از معادلات در غرب آسیا می باشد. در این راستا پژوهش موجود در پی پاسخ به این سوال است که رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با بحران جمهوری عربی سوریه با توجه به چه مولفه ای شکل گرفته است؟ فرضیه مطرح شده به این صورت است که با توجه به اهمیت جمهوری عربی سوریه، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر حفظ وضع موجود استوار می باشد.

Keywords:

سیاست خارجی , واقع گرایی , واقع گرایی تدافعی , سوریه , جمهوری اسلامی ایران