بررسی رابطه خود مختاری و عزت نفس با انگیزه تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر بافت

این مقاله بر ان است خود مختاری و عزت نفس با انگیزه تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر بافت را بررسی کند جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ در مدارس دولتی (غیر از مدارس استثنایی) شهر بافت است که از این میان تعداد ۲۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های خودمختاری شلدون (۱۹۹۶)، مقیاس عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۹۸) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس (۱۹۷۷) جهت جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و از روش های آمار استنباطی نظیر ضریب همبستگی پیرسون، ضریب تعیین و رگرسیون گام به گام و به کمک نرم افزار آماری SpSS-۲۴ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشانگر این است که رابطه ی مثبت و معناداری بین خودمختاری و انگیزه پیشرفت تحصیلی وجود دارد. بین انگیزه پیشرفت تحصیلی با عزت نفس و مولفه های خانوادگی، عزت نفس اجتماعی، عزت نفس تحصیلی و عزت نفس عمومی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد از بین خودمختاری و مولفه های آن، موثرترین متغیرهای پیش بینی کننده انگیزه پیشرفت تحصیلی، خودمختاری کل و آگاهی از خود می باشند و متغیر ادراک قدرت انتخاب از معادله رگرسیون حذف گردید.

Keywords:

خود مختاری , عزت نفس , انگیزه تحصیلی , دانش آموزان پسر.