بررسی رابطه ارتقا روحیه پژوهشگری و هویت اخلاقی با مسئولیت پذیری اجتماعی ( مورد مطالعه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر)

پژوهش حاضر باهدف، بررسی رابطه ارتقا روحیه پژوهشگری و هویت اخلاقی با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر انجام گرفت؛ پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ که بر اساس آمار دریافتی از آموزش و پرورش شهرستان دره شهر به تعداد ۷۵۰ نفر در قالب ۶ مدرسه بودند. ، به منظور تعیین حجم نمونه، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان(۱۹۷۰)، تعداد ۲۶۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد و به جهت جلوگیری از افت نمونه و ... %۱۰ بیشتر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب، و نهایتا ۲۸۶ نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد شامل؛ پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (۱۹۹۹)، پرسشنامه هویت اخلاقی بلکورینولدز (۲۰۱۶) و پرسشنامه روحیه ی پژوهشگری حیدری (۱۳۹۲) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش استنباطی ابتدا آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای نرمال بودن توزیع نمرات، آزمون دوربین واتسون برای آزمون استقلال خطاها، آزمون ضریب تحمل و تورم واریانس برای بررسی عدم همخطی چندگانه و سپس از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون ساده و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد میزان همبستگی بین ارتقا روحیه پژوهشگری و هویت اخلاقی با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر به ترتیب برابر با ۶۷۵/۰ و ۷۲۵/۰و میزان خطای آزمون کمتر از سطح معنی داری ۰۵/۰ می باشند، در نتیجه بین ارتقا روحیه پژوهشگری و هویت اخلاقی با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر رابطه معنادارو مثبت وجود دارد. یعنی با بالا بودن یا پایین بودن ارتقا روحیه پژوهشگری و هویت اخلاقی با توچه به رابطه مثبت میزان مسئولیت پذیری در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر در همون جهت بالا یا پایین می باشد و میزان سهم(پیش بینی) مولفه های ارتقا روحیه پژوهشگری؛جستجوگری، تفکر انتقادی و توان پژوهشی روی مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر به ترتیب؛ ۷/۶۹، ۷/۳۵ و ۷/۶۲ درصد می باشد که متغیر"جستجوگری " با مقدار ۷/۶۹ درصد دارای بیشترین سهم پیش بینی و متغیر"تفکرانتقادی"با میزان ۷/۳۵درصد دارای کمترین سهم پیش بینی روی مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر دره شهر می باشند.

Keywords:

ارتقا روحیه پژوهشگری , هویت اخلاقی و مسئولیت پذیری اجتماعی