بررسی آماری و فضای مولفه های سازگاری با اصول ارگونومی و مقاومت، همخوانی و هماهنگی با شرایط محیطی نیمکت های شهری و تاثیر آنها برکیفیت زیستی فضاها و معابر شهری با استفاده از GIS (مطالعه موردی: منطقه شش شهر شیراز(

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 23

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PAYA_6-65_039

تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1403

Abstract:

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف سنجش مولفه های عینی-ابعادی نیمکت های شهری و تاثیر آنها برکیفیت زیستی فضاها و معابر شهری در یک منطقه کلانشهر شیراز با استفاده از قابلیت GIS (سامانه اطلاعات جغرافیایی) جهت مدیریت و ساماندهی نیمکت شهری منطقه شهری صورت پذیرفت.مواد و رو شها: در این مطالعه پراکنش نیمکت های شهری در منطقه شش شهرداری شیراز بعنوان جامعه هدف مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. شیوه گردآوری اطلاعات، میدانی و با استفاده از ابزار ها مثل GPS، و بازدید کارشناسان زیباسازی شهرداری شیراز بوده است. در این مطالعه تعداد ۹۰۰ عدد نیمکت یا نشیمن گاه شهری در منطقه شش شهرداری شیراز شناسایی و ۲ ویژگی عینی- ابعادی آنها شامل سازگاری با اصول ارگونومی( داشتن تکیه گاه نشیمن با زوایه مناسب) و مقاوم، همخوانی و هماهنگی با شرایط محیطی (جنس و مصالح نیمکت شهری) مورد ارزیابی قرار گرفت. بنابراین تحلیل آماری-فضایی این دو مولفه ابعادی نیمکت های شهری و شناخت نقاط ضعف و قوت آنها جهت کاهش آثار مخرب آنها و بالا بردن سطح زیبایی بصری و تاثیر آنها بر سامان دهی و برنامه ریزی فضایی- کالبدی بر کیفیت زیستی فضاهای شهری سطح یک منطقه شهری هدف نهایی این پژوهش بوده است.نتایج: بر اساس نتایج ۴۲% از نیمکت ها سازگاری با اصول ارگونومی یا تکیه گیاه نشیمن با زاویه مناسب ندارد و همچنین ۲۰ درصد از نیمکت ها نیز مقاومت، همخوانی و هماهنگی مد نظر با شرایط محیطی یا جنس مصالح نامناسب،غیر مقاوم، نامتناسب با شرایط محیط و غیر استاندارد دارند. پس در منطقه مورد مطالعه نیمکت های شهری که تاثیر به سزایی برکیفیت فضاهای شهری دارند از لحاظ این دو مولفه نیز دچار نابسامانی عینی و برنامه ریزی نامناسب هستند و از شرایط و ویژگی های مورد نظر کاربران برخوردار نیستند. نتیجه گیری: رعایت نکردن بیش از ۴۰ درصد اصول ارگونومی نیمکت ها شهری منطقه و همچنین نامناسب و غیرمقاوم حدود یک پنجم مصالح آنها نشان از عدم برنامه های لازم و تخصصی در جهت بالا بردن سطح کمی و کیفی زیستی مبلمان شهری در سطح فضاهای و معابر این منطقه دارد. از دیگر یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت مطالعات زیباسازی در سطح مناطق(خردتر از سطح شهر) با تاکید برای بررسی بهتر و دقیق تر وضعیت کمی و کیفی تجهیزات نیمکت ها و نیشمنگاه ها شهری می بایست بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. GIS قابلیت های لازم را برای بروزرسانی ایمن، دقیق و سریع اطلاعات در راستایی برنامه ریزی عناصر و تجهیزات زیباسازی را دارد و می بایست بیشتر مورد استفاده قرار بگیرد.

Authors

هادی پورکاظمی خالص

۱. کارشناس برنامه ریزی و زیباسازی شهرداری منطقه یک ، شهرداری شیراز