مطالعه تغییرات اقلیمی بر محیط زندگی ساکنان و آسایش بیوکلیماتیک شهر اندیمشک در راستای برنامه ریزی و تصمیمات سیاسی با استفاده از مدل ماهانی

امروزه اهمیت و ضرورت توجه به شرایط اقلیمی در طراحی و ساخت کلیه ساختمانها، بخصوص ساختمان هایی که به طور مستقیم مورد استفاده انسان و موجودات زنده قرار می گیرند، ثابت شده است. در این تحقیق با استفاده از آمار پارامترهای اقلیمی بارش، دما و رطوبت نسبی ایستگاه سینوپتیک شهر اندیمشک طی یک دوره ی ۴۰ ساله (۲۰۱۵-۱۹۷۶) احتمال وقوع تغییر اقلیم در این شهر مورد بررسی و در ادامه جهت ارزیابی اثرات آن بر اقلیم آسایش منطقه با استفاده از مدل زیست اقلیمی ماهانی، ماه های مطلوب برای آسایش فیزیولوژی انسان در ۴ دوره ی ده ساله شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد طی دهه های اخیر در منطقه ی مورد مطالعه عنصر اقلیمی بارش سیر نزولی دارد، اما روند تغییرات پارامتر دما روندی صعودی می باشد که این عامل باعث گرم شدن منطقه مورد مطالعه شده است. همچنین بیوکلیماتیک شهر اندیمشک در دهه های اخیر دستخوش تغییراتی شده است، به طوری که در طول سال از شرایط آب و هوایی گرم تا سرد برخوردار است. علاوه براین از دیگر نتایج به دست آمده در این تحقیق این است در شرایط آسایش شبانه روزی، روز و شب در دهه های اولیه در بعضی از ماه ها مناسب (معتدل) بوده است در صورتی که در دهه های پایانی دوره به شرایط گرم تغییر وضعیت داده اند و شاخص رطوبتی آنها هم به گروه رطوبتی ۱ (۳۰-۰ درصد رطوبت) تغییر کرده است.

مطالعه تغییرات اقلیمی بر محیط زندگی ساکنان و آسایش بیوکلیماتیک شهر اندیمشک در راستای برنامه ریزی و تصمیمات سیاسی با استفاده از مدل ماهانی Keywords:

بیوکلیماتیک , محدوده آسایش , مدل ماهانی , شرایط اقلیمی , آزمون روند , برنامه ریزی و تصمیمات سیاسی