معیارهای بین المللی سازمان بین الملل کار در باب حقوق زنان شاغل

مقاوله نامه ها ی زیادی در جهت حمایت و حفاظت از حقوق زنان در موضوعات اشتغال، بهداشت و رفاه به وجود آورده شده است. با توجه به مقاوله نامه های سازمان بین الملی کار که موضوع این مطالعه است، باید یادآوری نمود که مقاوله نامه هایی چون مقاوله نامه عدم تبعیض (C۱۱۱)، مقاوله نامه حمایت از مادری (C۳, C۱۰۳, C۱۸۳) از مهمترین مقاوله نامه هایی هستند که موضوع بحث ما درباره آن است. عدم تصویب این مقاوله نامه ها توسط تمامی دولت های عضو کارآیی حتی پیشرفته ترین طرح های حمایتی بین المللی را کاهش می دهد.پرسش اصلی این مقاله آن است که آیا با وجود تصویب مقاوله نامه های پیشرفته و مهم توسط سازمان بین المللی کار برای رفع تبعیض علیه زنان شاغل کافی است؟ به فرضیه این است که علیرغم مقاوله نامه های پیشرفته سازمان بین المللی کار در مقوله رفع تبعیض علیه زنان شاغل، به دلیل اینکه دولت های عضو پس از تصویب اقدامات جدی در اجرای آن اتخاذ نمی کنند باعث عدم کارآیی مقاوله نامه ها و نگرانی جدی در این زمینه می شود.

Keywords:

سازمان بین المللی کار , مقاوله نامه , زنان شاغل , سازوکار نظام حقوقی داخلی