.تحلیل انتقادی دیدگاه سلفییان در معیارهای بدعت

بدعت درروایات،غالبادرمقابل شریعت و سنت آمده و مقصودازآن،انجام کاری که برخلاف شریعت اسلام و سنت نبوی است.سلفی گری تکفیری جریانی بدعت گرا است که با شعار احیای دین و پیروی از سلف صالح به وسیله ی ابن حنبل بنیان گذاری شده، بعدها توسط ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم رواج و در سده-ی اخیر توسط محمد بن عبدالوهاب به عنوان مذهب و شیوه ای خاص در جامعه تداوم یافت. سلفیان -از ابن تیمیه تا وهابیت، القاعده و داعشیان- با ادعای وجود عبادات شرکیه، ادعیه و محبت شرکیه،شفاعت شرکیه و زیارت شرک یه مسلمین را فرورفتگان در بدعت های شرکیه می دانند و دست آخر غالب بدعت-های مسلمین را بدعت مکفره و مخرج از ملت و موجب کفر فقهی می دانند. عاملان شرا مشرک خوانده وبه تبع آن،خون واموال شان راحلال میشمارند. لذا بدعت گذاران در باورهای مردم ایجاد تردید نموده فرقه ها وجریان های باطل ایجاد کرده، سبب ناکارآمدی وگریزاز دین می گردند و چه زیانی بالاتر از تغییر هویت جوامع دینی و از کف رفتن تمام سرمایه هایشان، درحالیکه برای حفاظت و انتقال آن به آیندگان، هزینه های گزافی داده شده است. نوشته حاضر به بررسی تحلیل انتقادی دیدگاه سلفییان در معیارهای بدعت پرداخته و روش تحقیق در این پژوهش کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

" , بدعت" , سلفی گری" , , " , شیعه" , اهل سنت" , , " , داعش"