تبارشناسی فقهی- حقوقی بیع اقساطی با نگاهی بر کنواسیون ۱۹۸۰ وین

بیع اقساطی، عقدی دیرینه پیکر با ردایی نو، به فراخور مناسبات اجتماعی و تحولات اقتصادی بنیان شد تا جریان فروش، دسترسی و استفاده از کالا را تسهیل نموده و کاتالیزور آن باشد. در فقه اسلامی بیع اقساطی ذیل مباحث نسیه ضمن مدح خرید و فروش موجل، تاجیل ثمن فارغ از تقسیط آن، مورد شناسایی قرار گرفته است. آنسوتر قانون مدنی ایران اگرچه تصریحی به بیع اقساطی ندارد اما نظر به مزایای غیرقابل انکار این نهادحقوقی، بایست ها والزامات آن با مشخصه «حال بودن مبیع و اقساطی بودن ثمن» را میتوان در میان قواعد و ضوابط بانکی جستجو نمود. آنسوتر کنوانسیون۱۹۸۰ وین تعریفی از قرارداد اقساطی ارائه ننموده اما با لحاظ ماده ۷۳، قراردادی که در آن «تحویل کالا، مرحلهای و دارای دفعات باشد» اقساطی محسوب میشود و این تلقی در آرای مراجع داوری تاحدودی انعکاس یافته است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، ضمن تبیین مفهوم فقهی بیعاقساطی و آنالیز مباحثاتفقها، موضع حقوق ایران و کنوانسیون بیع بینالمللی کالا(۱۹۸۰وین) را مورد بررسی قرار داده است.

Keywords:

بیع , بیع اقساطی , فقه اسلامی , قانون مدنی , کنوانسیون وین