شناسایی عوامل موفقیت تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی در حوزه علوم انسانی

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موفقیت تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی در حوزه علوم انسانی است. این پژوهش، از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل اعضای هیات علمی حوزه علوم انسانی، مراکز رشد و فناوری و معاونین پژوهشی بودند که ۱۲ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه بود که به روش داده بنیاد تحلیل شدند. به منظور طراحی مدل، ابتدا با مرور ادبیات و پیشینه پژوهش، سوالات مصاحبه تنظیم گردید و برای تعیین شاخص مطلوب، صحت محتوا و کفایت آنها از مصاحبه و دریافت دیدگاه ها بهره برده شده است. مصاحبه ها به صورت نیمه ساختار یافته و عمیق انجام شد و مصاحبه ها تا حصول اشباع نظری ادامه یافت. نقطه اشباع پس از تحلیل داده های حاصل از مصاحبه با ۱۲ نفر حاصل گردید. پس از جمع آوری داده های حاصل از مصاحبه، تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کد گذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی براساس دستوالعمل استراوس و کوربین (۱۹۹۸) انجام شد. سرانجام، عوامل شناسایی شده در قالب یک الگوی پارادایمی نشان داده شدند. به منظور سنجش اعتبار داده ها و تفسیرهای صورت گرفته، ترکیبی از معیارهای اعتبارپذیری، انتقال پذیری، اتکاپذیری و راستی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی پایایی داده های کیفی، از روش درصد توافق بین دو کدگذار (محققان) انجام گرفت که رقم ۷۵ درصد توافق، نشان دهنده پایایی بخش کیفی بود. یافته-ها نشان داد که موفقیت تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی در حوزه علوم انسانی تابعی از عوامل مربوط به ساختار دولت، ساختار کشور، ساختار دانشگاه های کشور، دیدگاه پژوهش گران حوزه علوم انسانی (شرایط علی) و ماهیت تحقیقات علوم انسانی، زیرساخت های کشور (شرایط زمینه حاکم) است.

Keywords:

تجاری سازی , تحقیقات دانشگاهی , حوزه علوم انسانی