مبانی فقهی و حقوقی حدود منافی عفت اقلیت های دینی پس از اسلام آوردن و تطبیق آن با قاعده جب

یکی از مباحث مطرح شده در قوانین جزایی مربوط به اقلیت های دینی و از جمله مصادیق اعمال منافی عفت که در قانون مجازات و در قسمت حدود ذکر گردیده، زنای کافر ذمی با زن مسلمان است که فقهای امامیه یکی از موارد اجرای اعدام در زنا را همین مورد دانسته اند. حال بحث مورد نظر در این تحقیق، این است که اگر کافر ذمی پس از ارتکاب این عمل با زن مسلمان، اظهار اسلام نماید، مجازات وی چه خواهد بود. تحقیق حاضر به بیان اقوال در مساله پرداخته که عبارتند از: عدم سقوط حد به طور مطلق، سقوط حد به طور مطلق و قول به تفصیل که نگارنده با ایجاد خدشه در ادله ی هر قول، در نهایت قائل به سقوط حد از ذمی با استناد به قاعده ی جب شده است؛ اما از آنجایی که این قاعده، موجب سقوط مجازات مقرر در سایر ادیان و احکام عقلایی نمی شود؛ بنابراین با توجه به اینکه چنین شخصی در حین ارتکاب جرم، کافر بوده است، بنابر شریعت خویش، مجازات می شود. بحث دیگر دادگاه واجد صلاحیت حکم دادن است که با بحث و بررسی در مساله قول به جواز اعراض کافر ذمی به دادگاه کفار داده شده است.از نظر قانونی نیز ماده ی ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی، به طور کلی به مواردی که مجازات اعدام برای زنا در نظر گرفته شده، اشاره کرده است که یکی از این موارد، زنای مرد غیرمسلمان با زن مسلمان است.

Keywords:

حد زنا , کافر ذمی , زن مسلمان , قاعده جب , قاعده درء , احتیاط در دماء , سرزمینی بودن قوانین جزایی