واکاوی انواع هنجارگریزی معنایی در کلیله و دمنه نصرالله منشی

جای گاه بنیادین و انکارناپذیر زبان و ادبیات فارسی به عنوان یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین ادبیات ها در بین ادبیات های جهان، امری واضح و بدیهی است و در این میان، تاثیر شگفت انگیزی که زبان به عنوان عمده ترین وسیله ارتباط و خلق اثر هنری بر ادبیات می گذارد، خیره کننده است. شاعران و نویسنده گان برای بهره گیری از قدرت زبان در ادبیات و نیز غنی ساختن اثر ادبی خود می توانند از ابزارهای مختلفی بهره بگیرند. یکی از این ابزارها، هنجارگریزی معنایی است. هنجارگریزی معنایی یکی از ابزارهای آفرینش ادبی در شعر است و بررسی آن در نثر، جلوه گری و شعرگونه شدن آن را به دنبال خواهد داشت. نگارنده گان در این پژوهش با بهره گیری از شیوه توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتاب خانه یی، ضمن تکیه بر الگوی ارائه شده توسط فرزان سجودی (۱۳۷۸)، جهت دسته بندی انواع هنجارگریزی های معنایی مبتنی برچهارچوب پیش نهادی لیچ (۱۹۶۹)، به تعریف هنجارگریزی معنایی از نظر سجودی و توضیح انواع آن پرداخته و بسامد هر یک از آن ها را در کتاب کلیله و دمنه ارائه کرده اند. نتایج پژوهش بیان گر آن است که در کتاب کلیله و دمنه نصرالله منشی، هنجارگریزی معنایی به روش جسم پنداری، بیش تر به کار رفته است و بسامد آن در قیاس با دیگر انواع هنجارگریزی معنایی، بیش تر است و این موضوع می تواند در مطالعات سبک شناسی این اثر ارج مند و تفاوت آن با دیگر آثار هم دوره مورد توجه قرار گیرد.جای گاه بنیادین و انکارناپذیر زبان و ادبیات فارسی به عنوان یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین ادبیات ها در بین ادبیات های جهان، امری واضح و بدیهی است و در این میان، تاثیر شگفت انگیزی که زبان به عنوان عمده ترین وسیله ارتباط و خلق اثر هنری بر ادبیات می گذارد، خیره کننده است. شاعران و نویسنده گان برای بهره گیری از قدرت زبان در ادبیات و نیز غنی ساختن اثر ادبی خود می توانند از ابزارهای مختلفی بهره بگیرند. یکی از این ابزارها، هنجارگریزی معنایی است. هنجارگریزی معنایی یکی از ابزارهای آفرینش ادبی در شعر است و بررسی آن در نثر، جلوه گری و شعرگونه شدن آن را به دنبال خواهد داشت. نگارنده گان در این پژوهش با بهره گیری از شیوه توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتاب خانه یی، ضمن تکیه بر الگوی ارائه شده توسط فرزان سجودی (۱۳۷۸)، جهت دسته بندی انواع هنجارگریزی های معنایی مبتنی برچهارچوب پیش نهادی لیچ (۱۹۶۹)، به تعریف هنجارگریزی معنایی از نظر سجودی و توضیح انواع آن پرداخته و بسامد هر یک از آن ها را در کتاب کلیله و دمنه ارائه کرده اند. نتایج پژوهش بیان گر آن است که در کتاب کلیله و دمنه نصرالله منشی، هنجارگریزی معنایی به روش جسم پنداری، بیش تر به کار رفته است و بسامد آن در قیاس با دیگر انواع هنجارگریزی معنایی، بیش تر است و این موضوع می تواند در مطالعات سبک شناسی این اثر ارج مند و تفاوت آن با دیگر آثار هم دوره مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

آشنایی زدایی , کلیله و دمنه , هنجارگریزی معنایی , نصرالله منشی , نثر فنی