چالش های نظام آموزش تحصیلات عالی در افغانستان

پیش رفت یک کشور مستلزم نظام تحصیلات عالی نیرومند است. توانایی یک جامعه توسط تحصیلات عالی، که نیازهای ملی را تامین می کند پیشتی بانی می شود. در دنیای امروز، بیش تر مراکز آموزش عالی سه ماموریت اصلی؛ آموزش، پژوهش و ارائه خدمات را بر عهده دارند. این نهادها نقش مهمی در ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه دارند، به همین جهت باید نگاه ویژه یی به آن ها داشت. بررسی جای گاه و نقش تحول آفرین نهادهای اکادمیک در فرایند توسعه از اهمیت فراوانی برخوردار است. امروزه در تمام دنیا نهادهای اکادمیک سرمنشا و مظهر تحول و توسعه کشورها تلقی می گردند. از طرفی پایین بودن کیفیت آموزش عالی خود را به صورت یک مساله در حوزه اجتماعی نشان می دهد و ضعف ها و نارسایی ها در نظام تحصیلی نشان از فقدان سازوکارهای مناسب برای آموزش می باشد. هدف این مقاله نقد و ارزیابی وضعیت نظام آموزشی کشور می باشد، و این سوال مطرح شده است، که چالش اصلی نظام آموزش عالی در افغانستان چیست؟ و چرا با گذشت زمان زیاد از تاسیس اولین نهاد تحصیلات عالی در کشور، هنوز کشور فاصله زیادی با توسعه دارد؟ و چرا آموزش عالی قادر به حل مساله در جامعه نیست؟ در پاسخ نیز، فرضیه ما این خواهد بود که نظام تحصیلات عالی با مجموعه یی از چالش های درونی و بیرونی درگیر بوده است، و به همین جهت نتوانسته در حل مسائل جامعه اثرگذار باشد. این پژوهش بر اساس روش توصیفی - تحلیلی بوده، و شیوه گردآوری داده ها و اطلاعات به صورت کتاب خانه یی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهند: آموزش عالی در افغانستان بر نظام کهنه و فرسوده تدریسی متمرکز شده و کیفیت آموزش به طور گسترده یی مورد بی اعتنایی قرار گرفته است، که این موضوع باعث اثرات زیان بار تحصیلی، عدم برون دهی نیروی متخصص و ضعف کارکردی این نهادهای اکادمیک گردیده است.پیش رفت یک کشور مستلزم نظام تحصیلات عالی نیرومند است. توانایی یک جامعه توسط تحصیلات عالی، که نیازهای ملی را تامین می کند پیشتی بانی می شود. در دنیای امروز، بیش تر مراکز آموزش عالی سه ماموریت اصلی؛ آموزش، پژوهش و ارائه خدمات را بر عهده دارند. این نهادها نقش مهمی در ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه دارند، به همین جهت باید نگاه ویژه یی به آن ها داشت. بررسی جای گاه و نقش تحول آفرین نهادهای اکادمیک در فرایند توسعه از اهمیت فراوانی برخوردار است. امروزه در تمام دنیا نهادهای اکادمیک سرمنشا و مظهر تحول و توسعه کشورها تلقی می گردند. از طرفی پایین بودن کیفیت آموزش عالی خود را به صورت یک مساله در حوزه اجتماعی نشان می دهد و ضعف ها و نارسایی ها در نظام تحصیلی نشان از فقدان سازوکارهای مناسب برای آموزش می باشد. هدف این مقاله نقد و ارزیابی وضعیت نظام آموزشی کشور می باشد، و این سوال مطرح شده است، که چالش اصلی نظام آموزش عالی در افغانستان چیست؟ و چرا با گذشت زمان زیاد از تاسیس اولین نهاد تحصیلات عالی در کشور، هنوز کشور فاصله زیادی با توسعه دارد؟ و چرا آموزش عالی قادر به حل مساله در جامعه نیست؟ در پاسخ نیز، فرضیه ما این خواهد بود که نظام تحصیلات عالی با مجموعه یی از چالش های درونی و بیرونی درگیر بوده است، و به همین جهت نتوانسته در حل مسائل جامعه اثرگذار باشد. این پژوهش بر اساس روش توصیفی - تحلیلی بوده، و شیوه گردآوری داده ها و اطلاعات به صورت کتاب خانه یی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهند: آموزش عالی در افغانستان بر نظام کهنه و فرسوده تدریسی متمرکز شده و کیفیت آموزش به طور گسترده یی مورد بی اعتنایی قرار گرفته است، که این موضوع باعث اثرات زیان بار تحصیلی، عدم برون دهی نیروی متخصص و ضعف کارکردی این نهادهای اکادمیک گردیده است.

Keywords:

افغانستان , آموزش , تحصیلات عالی , نهاد اکادمیک , نظام آموزشی