پیش گیری رشدمدار از خشونت علیه اطفال در افغانستان
Publish place: GHALIB (Research and Scientific quarterly Journal of Ghalib University)، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 10
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GHALEB-12-2_011
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1403
Abstract:
خشونت علیه اطفال در جوامع مختلف دیده می شود؛ اما در افغانستان به دلیل شرایط ناگوار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و به خصوص ضعف فرایندهای آموزشی و تربیتی، این پدیده بیش تر بوده و پیامدهای ویران گری بر جای می گذارد. پرسش این است که در برابر امواج روز افزون خشونت علیه اطفال، چه تدبیری می توان اندیشید و کدام سازوکار پیش گیرانه را می توان برای کاهش خشونت علیه اطفال، اتخاذ کرد؟ پاسخ به این پرسش، مهم است؛ چه این که آینده کشور، منوط به حمایت از اطفال آینده ساز است. نوشته حاضر تلاش کرده با روش تحلیلی و با استفاده از داده های کتاب خانه یی و با روی کرد جرم شناختی، به این مهم بپردازد. یافته های تحقیق نشان می دهند که: پیش گیری وضعی و اجتماعی در شرایط کنونی افغانستان برای جلوگیری از خشونت علیه اطفال مناسب نیست. روش به تر، رفع آسیب پذیری اطفال در معرض خطر از طریق سازوکارهای آموزشی و نظارتی مندرج در پیش گیری رشدمدار میباشد، که پیش نهادهای مشخصی را در باب اصلاح متون آموزشی، ایجاد کانون مشاوره در مکتب، آموزش اولیا و مربیان، برگزاری برنامه حلقه های خانواده گی، تاسیس کلینیک حقوقی اطفال، ایجاد مرکز آمار و گزارش خشونت علیه اطفال و ... ارائه می کند. این موارد می تواند راه های موثری برای تامین مصونیت اطفال به حساب آیند.خشونت علیه اطفال در جوامع مختلف دیده می شود؛ اما در افغانستان به دلیل شرایط ناگوار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و به خصوص ضعف فرایندهای آموزشی و تربیتی، این پدیده بیش تر بوده و پیامدهای ویران گری بر جای می گذارد. پرسش این است که در برابر امواج روز افزون خشونت علیه اطفال، چه تدبیری می توان اندیشید و کدام سازوکار پیش گیرانه را می توان برای کاهش خشونت علیه اطفال، اتخاذ کرد؟ پاسخ به این پرسش، مهم است؛ چه این که آینده کشور، منوط به حمایت از اطفال آینده ساز است. نوشته حاضر تلاش کرده با روش تحلیلی و با استفاده از داده های کتاب خانه یی و با روی کرد جرم شناختی، به این مهم بپردازد. یافته های تحقیق نشان می دهند که: پیش گیری وضعی و اجتماعی در شرایط کنونی افغانستان برای جلوگیری از خشونت علیه اطفال مناسب نیست. روش به تر، رفع آسیب پذیری اطفال در معرض خطر از طریق سازوکارهای آموزشی و نظارتی مندرج در پیش گیری رشدمدار میباشد، که پیش نهادهای مشخصی را در باب اصلاح متون آموزشی، ایجاد کانون مشاوره در مکتب، آموزش اولیا و مربیان، برگزاری برنامه حلقه های خانواده گی، تاسیس کلینیک حقوقی اطفال، ایجاد مرکز آمار و گزارش خشونت علیه اطفال و ... ارائه می کند. این موارد می تواند راه های موثری برای تامین مصونیت اطفال به حساب آیند.
Keywords:
Authors
عبدالملک وحیدی
پوهنتون غالب هرات
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :