بررسی ضرب المثل ها و حکایت های گویش گالشی و تاثیر آن بر روی حفظ این گویش

گویش های محلی سرمایه های گرانقدری هستند،که در دل خود فرهنگ های مختلفی دارند.در واقع هر واژه یک گویش ،گوشه ای از تاریخ اجتماعی و فرهنگی ملت است . اما امروزه این فرهنگ با رواج زبان فارسی و پیشرفت تکنولوژی و جامعه رو به زوال است . زبان گالشی از جمله گویش های بومی ملت ایران است که مورد تهدید قرار گرفته است .ضرب المثل گونه ای از بیاناست که معمولا تاریخچه و داستانی پند آموز در پس بعضی از آنها نهفته است . ضرب المثل ها به مثابه بخش مهمی از فرهنگ عامه نمایاننده فرهنگ و شخصیت جوامع مختلف هستند.هدف از اجرای این پروژه،یافتن ضرب المثل ها و کنایات اصیل گویش گالشی و همچنین داستان های کهن این قومکه سینه به سینه به ما به ارث رسیده می باشد ، تا شا ید بتوانیم اندکی به حفظ این میراث زبانی ارزشمند رو به فراموشی کمکی کنیم . همچنین باعث آشنایی ما با فرهنگ و زبان گذشتگان نیز شده و ما را بیش از پیش شرمنده خود و بزرگان این دیار کرده است ،و ما را آگاه می سازد که ، چقدر از فرهنگ و آیین و زبان مادران و پدرانمان دور شده ایم .بسیاری از ضرب المثل ها علی الخصوص ضرب المثل های گالشی رو به فراموشی هستند. مثل ها و حکایاتی که نشان از زندگی اجداد ما در گذشته دارند و روایتگر تاریخی از زندگی آنان است . بی شک این ضرب المثل ها، روایات و حکایات، روشن کننده راه ما در زندگ ی خواهد بود و بسیار به ما درس خواهند داد ، زیرا هر چقدر جامعه رو به پیشرفت برود باز هم با بیان آنها می توانیم قدمی در جهت حفظ هویت و گویش محلی خود برداریم . پس باید نهایت تلاش خود را برای حفظ این آثار ارزشمند به کار گیریم .در این مقاله به چند ین ضرب المثل و حکایات گالشی قدیمی اشاره شده است و پیش نیاز اصلی حفظ تداوم حیات این گویش دیرپا و غن ی بازگرداندن حیثیت واقعی آن نزد مردم است و ریشه یابی علل تاریخی ناپسند دانستن تکلم گالشی و شناساندن این علل به مردم.