تاثیر آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی بر پرخاشگری فرزندان طلاق

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر پرخاشگری فرزندان خانواده های طلاق انجام شد. این پژوهش جزء تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه فرزندان والدین طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهزیستی شهر شیراز بود. تعداد ۳۰ فرزند دختر و پسر طلاق بین ۱۰ تا ۱۴ سال به صورت نمونه گیری تصادفی ساده از فهرست افراد جامعه به عنوان نمونه آماری انتخاب شد که به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی تنها بروی گروه آزمایش انجام شد و از هر دو گروه یکبار قبل درمان و یکبار بعد از درمان آزمون پرخاشگری انجام گرفت . ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه ی پرخاشگری شهیم (۱۳۸۵) بود. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و آزمون فرضیه ها در سطح استنباطی با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد با توجه به کاهش میانگین پرخاشگری در مرحله پس آزمون گروه آزمایش ، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش پرخاشگری فرزندان طلاق تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , پرخاشگری