بررسی رویکرد نظم پذیری در محیط های آموزشی مبتنی بر رفتار متقابل معلم و فراگیران

مدرسه روابط انسانی را که موجب ایجاد تعادل فکری در دانش آموزان می شود ترغیب می کند و به دانش آموزان این احساس را می بخشدکه متعلق به گروه معینی هستند و در این گروه نقش مهمی دارند. در کلاسهایی که در آن روابط انسانی نیکو وجود دارد، محیط مطلوبی ایجاد می کند که دانش آموزان در داخل آن شکفته می شوند و معلم که بیش از هر شخص دیگری در ایجاد روابط انسانی نیکو موثر است ، باید به گونه ای باشد که درسایه تعادل احساساتی خویش ، با دانش آموزان تفاهم پیدا کند. معلم باید بتواند ارتباطی سالم و دو طرفه برقرار نماید تا سبب تبادل افکار و احساسات شده و در قبال آن به انتقال مفاهیم و دانش مورد نیاز دانش آموزان بپردازد و آنها را در فرایند یادگیری راهنمایی نماید و این برقراری ارتباط موثر جز با مدیریت اثربخش و توانای معلم ممکن نخواهد شد. پس لازم است که معلمان با شیوههای مدیریت کلاس و مهارتهای ارتباط با دانش آموزان آشنا بوده و برحسب موقعیت و فضای کلاس آن را به نحو مطلوب به کار ببندد. معلم محور اصلی تعلیم و تربیت است که دلسوزانه فعالیت می کند تا مطلبی را به نحو احسن و قابل فهم به فراگیران منتقل کند. بدیهی است که در این مسیر مهم ترین کار توانایی مدیریت واداره کلاس و ایجاد رفتار مطلوب در سایه ارتباط خوب و موثر با دانش آموز می باشد. هدف از روشهای اداره کلاس، فراهم کردن جوی است که در آن تدریس راحت تر صورت پذیرد. آنچه در اداره موثرکلاس درس همواره باید مد نظر باشد، اولویت تاکید بر پیشگیری از بدرفتاری نسبت به مقیاسهای تسکین دهنده مانند تنبیه است . مشکلات بالقوه رفتاری باید شناخته شود تا با اعمال روشهای صحیح در کلاس از پیشروی آنها جلوگیری گردد. در این پژوهش به بررسی رویکرد نظم پذیری در محیط های آموزشی مبتنی بر رفتار متقابل معلم و فراگیران پرداخته می شود.

Keywords:

دانش آموزان , معلم , رفتار , مدرسه , کلاس درس