مقایسه اثر بخشی خود پنداره مثبت و منفی بر عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان رشته های علوم انسانی ، تجربی و ریاضی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی خودپنداره مثبت و منفی و عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان رشته های علوم انسانی ، تجربی و ریاضی می باشد. پژوهش حاضر در زمره پژوهش های توصیفی - همبستگی قرار دارد که با توجه به بررسی همزمان متغیرهای پژوهش از تکنیک مقایسه بین گروهها استفاده شده است . جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان رشته های علوم انسانی ، تجربی و ریاضی بود. حجم نمونه در این پژوهش با توجه به توان ۹/۰؛ اندازه اثر ۰۵/۰ و آلفای ۰۵/۰ در نظر گرفته شده و۱۵۰ نمونه برای هر سه گروه برآورد گردید. ابزار اندازه گیری برای سنجش متغیر خودپنداره مثبت و منفی از پرسشنامه را یی یسن چن (۲۰۰۴) و برای سنجش متغیر عملکرد تحصیلی از پرسشنامه تیلور فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده شد. برای آزمودن فرضیه های تحقیق در بخش توصیف متغیرها، از شاخص های آماری میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. همچنین مقایسه میانگین سه گروه با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. نتایج آزمون توکی نشان داد که تفاوت معنی داری در خرده مقیاس عملکرد تحصیلی ، میان گروه ریاضی با علوم انسانی و گروه علوم انسانی و تجربی وجود دارد. تفاوت معنی داری میان گروه ریاضی با تجربی نیز مشاهده شده است . نتایج تحلیل واریانس چند متغیره به بررسی اثر خودپنداره، بر عملکرد تحصیلی نشان می دهد که با توجه به معنی دار بودن اثر فیالیی و بقیه آزمونها در سطح ۹۹ درصد اطمینان و بالا بودن توان آزمون، می توان گفت سطح خودپنداره بر عملکرد تحصیلی آنان تاثیرگذار بوده است .

Keywords:

خودپنداره مثبت و منفی , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان.