بررسی نقش محیط آموزشی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی شهر مشهد

در راستای ارتقاء توانایی کودکان کم توان ذهنی ، طراحی فضاهای آموزشی از اهمیت بسزایی برخوردار است ؛ که بایستی با توجه به نیازهای این کودکان طراحی شود. براین اساس ضروری است در جهت ارتقاء کیفیت زندگی این کودکان، افزایش توانمندی و کاهش مشکلات آنها به پژوهش در زمینه طراحی فضاهای اموزشی برای کودکان کم توان ذهنی پرداخته شود. این پژوهش ، از لحاظ جهت گیری کاربردی ، از منظر هدف، توصیفی و رویکرد آن استقرایی است . محیط این پژوهش با توجه به اهداف کتابخانه ای و میدانی بوده و جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید.محیط آموزشی از جمله مهم ترین عاملی است که تاثیر چشمگیری بر پیشرفت تحصیلی و افزایش انگیزه دانش آموزان برای ادامه تحصیل و علم آموزی دارد که اغلب در کشور ما به آن توجه چندانی نمی شود؛ در حالی که »اهمیت دادن به فضاهای آموزشی و رعایت اصول مربوط به آن در طراحی مراکز آموزشی منجر به ایجاد محیطی متناسب با خواسته های روانی دانش آموزان می شود« منظور از محیط آموزشی علاوه بر مدرسه ، تمامی عوامل به جز خود دانش آموز است .پیشرفت تحصیلی با اصلاح ساختارهای محیط آموزشی از جمله عوامل فیزیکی و انسانی تحقق می یابد. در این راستا، تعدادی بایسته ها و نبایسته ها قابل طرح است که نمی توان از تاثیر آنها در فرآیند رشد پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در محیط آموزشی چشم پوشی کرد. این امر از ضرورت های مهمی به شمار می رود که در عوامل انسانی چون رفتار مدیر، معلم و تعامل دانش آموز با دانش آموزان دیگر و همچنین در برخی از شرایط فیزیکی مانند وجود کتابخانه ، آزمایشگاه، نمازخانه ، نمایشگاه و غیره در مدرسه نمود پیدا می کند.

Keywords:

محیط آموزشی , پیشرفت تحصیلی , کم توان ذهنی .