بررسی نقش و جایگاه آموزش و پرورش در فرآیند اجتماعی شدن دانش آموزان

اجتماعی شدن صحیح افراد و کسب مهارت های اجتماعی لازم ، برای زندگی همواره یکی از اهداف اساسی هرجامعه می باشد. چرا که رشد اجتماعی درجریان اجتماعی شدن به وجود می آید، باعث سازگاری و برقراری ارتباط صحیح افراد با دیگران می شود و آن ها را از این طریق قادر به شکوفایی استعدادهای بالقوه شان می سازد. جریان اجتماعی شدن که در آن مهارت ها، انگیزه ها ، ارزش ها، هنجارها و رفتارهای فرد شکل می گیرد تا به شکل مطلوب در جامعه رفتار کند ؛ازکودکی آغاز و درطول عمر ادامه می یابد.یکی از مواردی که دانش آموزان باید برای ورود به جامعه یاد بگیرند، مهارتهای اجتماعی است . مهارتهای اجتماعی به مجموعه توانمندی هایی گفته می شود که موجب موفقیت در زندگی اجتماعی فرد خواهد شد. دانش آموزان باید برای ارتباط درست تحت تعلیم قرار بگیرند. تاثیر نظام آموزشی و مدارس بر آموزش مهارتهای اجتماعی کاملا مشهود است . فعالیت های گروهی که در مدارس صورت می گیرد یکی از مهارتهای اجتماعی در دانش آموزان رابا عنوان همکاری داشتن تقویت کند. آموزش مهارتهای اجتماعی به دانش آموزان و تقویت روابط اجتماعی کودکان به آنها کمک می کند تا نه تنها در برقراری روابط دوستانه با دیگران موفق باشند بلکه به واسطه ی همین روابط اجتماعی ، فرصت های شغلی بهتری در آینده داشته باشند. بنابراین نظام آموزش و پرورش، مدارس، معلم و والدین موظف هستند تا نسبت به تقویت روابط اجتماعی دانش آموزان و یادگیری روابط اجتماعی آنها حساس باشند .

Keywords:

آموزش و پرورش , اجتماعی شدن , دانش آموز , مدرسه , والدین