واکاوی تاثیر بازی درمانی مبتنی بر روی آورد فیلیال تراپی بر مهارت های برقراری ارتباط (مدیریت هیجانات، ادراک دیگران، ابراز وجود) در کودکان طیف در خود مانده تحت حمایت بهزیستی شیراز

هدف پژوهش حاضر واکاوی تاثیر بازی درمانی مبتنی بر روی آورد فیلیال تراپی بر مهارت های برقراری ارتباط (مدیریت هیجانات، ادراک دیگران، ابراز وجود) در کودکان طیف در خود مانده تحت حمایت بهزیستی شیراز بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان (پسر) ۷ تا ۱۳ سال مبتلا به اختلال طیف درخودماندگی می شد که تحت حمایت اداره بهزیستی شهرستان شیراز بودند و نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به صورت در دسترس از میان کلیه کودکان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر) گمارده شدند و تحت آموزش بازی درمانی مبتنی بر روی آورد فیلیال تراپی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه مهارت های برقراری ارتباط عطارها (۱۳۸۶)، انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر روی آورد فیلیال تراپی بر مهارت های برقراری ارتباط کودکان مبتلا به اختلال طیف در خودماندگی تاثیر معناداری دارد (P