بررسی نیاز سنجی آموزشی در تسهیل یادگیری خودمدار با تعدیل گری نقش شخصیت فعال در کارکنان شهرداری کرمان

این پژوهش به بررسی رابطه نیاز سنجی آموزشی در تسهیل یادگیری خودمدار با تعدیلگری نقش شخصیت فعالدر کارکنان شهرداری کرمان پرداخت. جامعهی آماری این پژوهش را کارکنان شهرداری کرمان تشکیل میدهندکه با توجه به فرمول کوکران از جامعه آماری از میان ۴۰۰ نفر تعداد ۱۹۶ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. دراین تحقیق سه پرسشنامه مورد استفاده قرارگرفت روایی پرسشنامه شخصیت فعال ۰/۹۲ (حسنی، ۱۳۹۴)روایی پرسشنامه نیاز سنجی آموزشی ۰/۸۶ (منوریان ۱۳۹۱) و یادگیری خودمدار ۰/۸۳ (محمدی، ۱۳۹۵)تعیین شده است.و پایایی پرسشنامه روش آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد . برای تجزیه و تحلیل داده ها، ازنرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری اسپیرمن و پیرسون به بررسی روابط ساختاری بین متغیرهاپرداخته می شود. بر اساس نتایج تحلیل مسیر مقدار p مربوط به مسیر نیازسنجی آموزشی به یادگیری خودمداردر هر دو حالت شخصیت فعال و شخصیت غیر فعال کمتر از ۰/۰۱ می باشد . از این رو در همه افراد باشخصیت فعال و غیر فعال، نیاز سنجی آموزشی بر یادگیری خودمدار تاثیر معنادار دارد . برای بررسی معناداریضرایب مسیر در دو نوع شخصیت فعال و غیر فعال، نسبت های بنیادی مقایسه مسیرها ارایه شده است . با توجهبه اینکه نسبت بنیادی مقایسه ضرایب مسیر بین شخصیت های غیر فعال و فعال ۳/۱۱۲- بدست آمده که کهکوچکتر از ۱/۹۶- است لذا نقش تعدیل گر شخصیت فعال در رابطه نیاز سنجی آموزشی و یادگیری خودمداردر سطح اطمینان ۹۱ درصد تایید می شود.

Keywords:

نیاز سنجی آموزشی , یادگیری خودمدار , شخصیت فعال , شهرداری کرمان