اصلاح و بهبود مشخصات آسفالت با نگرش توسعه پایدار و استفاده از موادپسماند صنعتی

با توجه به عملکرد نامطلوب آسفالت های سنتی و همچنین تغییر در الگوهای ترافیکی، تقویت خواص روسازی به عنوان راه حل مناسب برای افزایش عمر خدمت دهی آسفالت مورد توجه ویژه قرار گرفته است. بهره وری از ضایعات صنعتی در روسازی بتن آسفالتی مشکلات زیست محیطی ناشی از انباشت را کاهش داده، منابع طبیعی و محدود را حفظ کرده، باعث کاهش هزینه های تولید شده و خواص عملکردی روسازی را بهبود می بخشد که این مهم را می توان یکی از شاخص های مهم توسعه پایدار دانست. یکی از مسایل و مشکلاتی که گاه در روسازی های آسفالتی ایجاد می شود عریان شدگی سطح روسازی به علت عدم چسبندگی مناسب بین قیر و مصالح سنگی می باشد. روش های متفاوتی برای کاهش جدا شدگی در رویه های آسفالتی پیشنهاد شده است که استفاده موفقیت آمیز از مواد پسماند نه تنها باعث تثبیت و دوام آسفالت می شود بلکه منجر به صرفه جویی در هزینه ها نیز می گردد. هدف از این تحقیق بررسی و ارزیابی پتانسیل های کاربید کلسیم پسماند (CCR) به عنوان پرکننده در آسفالت سنگدانه ای (SMA) در نسبت های مختلف است. در این پژوهش با استفاده از آزمایشات ITS خشک و اشباع و TSR بدست آمده از نمونه های آسفالتی حاوی درصدهای مختلفی از پودرسنگ (RP) ، سیمان و کاربید کلسیم، مشخص شد که کاربید کلسیم تاثیرات مثبتی بر کاهش خرابی عریان شدگی آسفالت دارد. همچنین پارامترهای مقاومت کششی غیر مستقیم و آسیب پذیری رطوبتی آسفالت ارزیابی گردید. نتایج نشان می دهد انسجام خوبی بین مخلوط های حاوی کاربید کلسیم برقرار است و بیشترین مقدار TSR در نمونه های حاوی CCR۸۰%+RP۲۰% مشاهده شد. TSR این نمونه نسبت به نمونه شاهد ۵۱ درصد افزایش داشته است. کاربید کلسیم ماهیت قلیایی دارد در حالی که قیر دارای خاصیت اسیدی است لذا مواد قلیایی پیوند قویتری با قیر ایجاد می کنند و هر چه پیوند قویتر باشد آسفالت تولید شده می توان در مقابل اثرات ناشی از آب مقاوم تر عمل کند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که، استفاده از مواد پسماند صنعتی همچون CCR می تواند علاوه بر بهبود مشخصات آسفالت اثرات چشمگیر محیط زیستی به دنبال داشته و گسترش استفاده از این افزودنی برای بهبود مشخصات آسفالت در مسیر توسعه پایدار باشد.

Keywords:

کاربید کلسیم پسماند , اصلاح آسفالت , مقاومت کششی غیر مستقیم , حساسیت رطوبتی , محیط زیست