اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر دلزدگی روابط زناشویی زوجین

ازدواج رابطه ای انسانی، ظریف و پویا است. دل یل اصلی ازدواج عشق و محبت، داشتن شریک و همراه در زندگی،ارضای نیازهای عاطفی - روانی و افزایش شادی و خشنودی است. برای بعضی از افراد، ازدواج در ابتدا به عنوان منبعیاز خشنودی و رضایت است ولی در طول زمان ممکن است به منبعی از ناکامی تبدیل شود. وقتی توقعات عاشقانهمحقق نشوند، احساس سرخوردگی مستقیما به همسر نسبت داده می گردد و سبب تحلیل رفتن عشق و تعهدمی شود و دلزدگی زناشویی، جایگزین عشق می شود. دلزدگی زناشویی یک حالت دردناک فرسودگی جسمی، عاطفیو روانی است و کسانی را که توقع دارند عشق رویایی و ازدواج به زندگی شان معنا ببخشد را متاثر می سازد. مداخلهشناختی - رفتاری، مشکلات روانشناختی در روابط زوجین و تنش ها و مشکلات را با تغییردادن نحوه ارتباطات بینفردی در بین اعضای خانواده از میان برمی دارد یا کاهش میدهد. تحقیق حاضر از نوع پژوهش های مداخله ای وآزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه زوجینی که بهکلینک های مشاوره خانواده در شهر تهران در سال ۱۳۸۹ - ۱۳۹۹ می باشد. از زوجینی که داوطلب شرکت درپژوهش بودند تقاضا گردید تا پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمایند . تجزیه و تحلیل داده های حاصل ازپرسشنامه در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد . در سطح امار توصیفی از آمارهایی مانند میانگین وانحراف معیار استفاده گردید و در سطح آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. قسمت سطحمعناداری در این پژوهش ۰۵ / ۰ در نظر گرفته شد و داده ها بوسیله نرم افزا ر SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند . یافتهها نشان دادند که آموزش و به کارگیری تکنیک های درمانی شناختی- رفتاری باعث کاهش دلزدگی جسمی زوجین می گردد.

Keywords:

درمان شناختی- رفتاری , دلزدگی زناشویی , تعارضات زناشویی