مروری بر مالکیت اراضی در ایران از ایلکو تا اصلاحات ارضی

این پژوهش با هدف مرور تغیرات مالکیت اراضی در ایران از ایلکو تا اصلاحات ارضی می باشد. روش شناسی شامل یک رویکرد سیستماتیک اتخاذ شده برای انجام این تحلیل جامع از سیر تحول مالکیت زمین در ایران در تمام دورانهای تاریخی را تشریح می کند. با توجه به مستندات موضوع ارائه شده در این تحقیق ، روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق کتابخانه ای چند رشته ای، ادغام تحلیل تاریخی ، تکنیک های تحقیق کیفی ، و کاربرد چارچوب نظری می باشد. یافته های کلیدی نشان می دهد که چگونه الگوهای مالکیت زمین در ایران تحت تاثیر عوامل بی شماری از جمله فتوحات نظامی ، تحولات مذهبی ، الزامات اقتصادی و فشار برای نوسازی قرار گرفته است . این مطالعه به پیامدهای اقتصادی-اجتماعی این تغییرات، به ویژه تاثیرات انقلاب سفید و برنامه های اصلاحات ارضی سلسله پهلوی، که با هدف ریشه کنی ساختارهای فئودالی و توزیع مجدد زمین به دهقانان بود، می پردازد. علی رغم این تلاشها، این پژوهش نتایج متفاوتی از جمله کاهش بهرهوری کشاورزی در برخی مناطق ، افزایش مهاجرت شهری و پیامدهای ناخواسته سیاسی -اجتماعی را که به شرایط منتهی به انقلاب اسلامی کمک کرد، شناسایی می کند. این تحلیل از نظریه های نوسازی و وابستگی برای ارزیابی تاثیر اصلاحات ارضی بر توسعه اجتماعی -اقتصادی ایران و بررسی تاثیرات سرمایه داری جهانی و تاثیر خارجی بر الگوهای مالکیت زمین استفاده می کند. این تحقیق با مقایسه تجربه ایران با فرآیندهای تاریخی مشابه در سایر کشورها، بینش هایی را در مورد الگوهای منحصر به فرد و رایج در اصلاحات ارضی و توسعه کشاورزی ارائه می دهد. همچنین ، این تحقیق به درک عمیق تر پیچیدگی های پیرامون مالکیت زمین و نقش حیاتی آن در مسیر تاریخی ایران کمک می کند و درسهای ارزشمندی برای پرداختن به چالش های معاصر مرتبط با زمین ، کشاورزی و توسعه روستایی ارائه می دهد.

Keywords:

زمین , نظام مالکیت , مالکیت زمین , ایران.