شناسایی و ارزیابی موانع و چالش های حکمروایی خوب شهری(مطالعه موردی شهرستان آزادشهر استان گلستان)

حکمروایی در شهرها به عنوان یک جزء نوآورانه سیاست محلی است . موفقیت توسعه محلی درست در قلب روابط بین شهرداری محلی ، شهروندان و سایر ذینفعان، از جمله نهادهای مدیریت دولتی نهفته است که حکمروایی به طور قابل توجهی از نقاط قوت آن است .در تحقیقات انجام شده، عواملی همچون توسعه نهادهای دموکراتیک و مشارکتی ، شفافیت در فرآیندهای تصمیم گیری، مدیریت عمومی کارآمد و توسعه بنیانهای اقتصادی قوی،کاربرد فناوری اطلاعات به عنوان عوامل موثر و بهبود دهنده حکمروایی و وابستگی حکومت -های محلی و تمرکزگرایی در سطح کلان مهمترین موانع در مسیر حکمروایی شهری شناخته شدهاند.براین اساس تحقیق با هدف بررسی موانع و چالش های فراروی حکمروایی شهری در سطح خرد در شهرستان آزادشهر استان گلستان انجام شده است این مطالعه ازنظر هدف کاربردی با ماهیت توصیفی - تحلیلی است . جامعه آماری این پژوهش را۱۵ نفر از اعضای شوراهای اسلامی و ۳۰ نفر از کارشناسان ادارات شهرستان تشکیل می دهند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخته است که روایی آن توسط اساتید و خبرگان مورد تائید قرار گرفت همچنین ضریب آلفای کرونباخ جهت تعیین پایایی برای متغیرهای تحقیق ۸۸۷/۰ به دست آمد درنهایت به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از مجموع نمرات میانگین ، انحراف معیار، ضریب تغییرات، آزمونهای آماری فریدمن استفاده شده است . .نتایج این پژوهش حاکی از آن است که حکمروایی در سطح شهرستان با دو مجموعه چالش های ساختاری و عملکردی با دامنه تغییرات بین ۱۵/۳تا۱۷/۳ با میانگین عددی ۱۶/۳ روبرواست . همچنین نهادینه نشدن موضوع حکمروایی شهری،کاستی های سازمانهای فعلی و تعدد نهادهای متولی با میانگین عددی۹۷/۳ و۸۱/۳ و۷۸/۳ به عنوان مهمترین چالش های بخش ساختاری بوده در حالیکه از نظر عملکردی متغیرهای برخورد نابرابر با فعالیت های غیرقانونی ، ضعف روشها و کنترل مدیران شهری و فقدان مهارت در حکومت های محلی به ترتیب با میانگین ۸۱/۳، ۶۷۸/۳ و۶۷/۳ مهمترین چالش فراروی حکمروایی شهری درمنطقه معرفی شده است .

Keywords:

حکمروایی , حکمروایی شهری , توسعه پایدار , مشارکت , شهر , مدیریت شهری.