مواجهه حقوقی با مساله جراحی های ترمیمی (با تاکید بر جراحیهای زیبایی )

درگیر شدن انسانها با جراحی های ترمیمی و جراحی زیبایی در زمانی که در آن قرار داریم ، گاهی باعث بروز مسائلی نظیر وارد شدن خسارات و زیانهایی به داوطلبین این قسم از جراحها می شود و چون این نوع از عملیات درمانی ویژگی های خاصی دارد، این قسم از عملیات پزشکی ، چالش هایی اخلاقی و حقوقی پیرامون مبنای جواز و احکام مترتب بر مسئولیت مدنی جراح زیبایی مطرح گردیده است . به طور کلی این جراحی را (جراحی پلاستیک ) در سه دسته می توان جای داد. ابتدا جراحی ترمیمی کارکردی (حیاتی ) که برای رفع نقص عملکرد عضو مربوطه صورت پذیرفته و واجد ضرورت حیاتی است . دوم، جراحی ترمیمی شکلی (انتخابی ) که صرفا جهت اصلاح و زیباسازی عضوی از بدن که صورتی غیرطبیعی دارد صورت پذیرفته و دارای یک ضرورت عینی است . و دست آخر جراحی زیبایی محض که در آن فردی طبیعی جهت ارتقاء زیبایی ، تن خویش به تیغ جراحان می سپارد و بعضا می تواند ضرورتی غیر عینی (روحی - روانی ) داشته باشد. لذا انجام این جراحی ها در تمامی صور آن عملی ضروری و مجاز بوده و صرف عمل نمی تواند تقصیر پزشکی به حساب آید. لیکن در مواردی که ضرورت حیاتی وجود ندارد - بالاخص جراحی زیبایی محض - تعهد درمانی پزشک تشدید و تعهد آگاه سازی او تغلیظ می گردد ضمن این که تکلیف تشخیص ضرورت غیرعینی را- که بایستی توسط روانشناس احراز شود- بر عهده جراح می گذارد. همچنین در صورت ورود خسارت جسمی ، الزام به جبران عین تعهد یا رفع عینی ضرر تا حد امکان، از آثار موکد مسئولیت مدنی جراح پلاستیک خواهد بود؛ با نگاه و بررسی تعهدات جراح زیبایی و معیارهای سنجش موفقیت یا عدم موفقیت وی در این امر، می توان به شرایط مطلوب و روشنی در این زمینه دست یافت .. در پژوهش پیش رو تلاش شده است که مواجهه حقوقی با مسئله جراحی های ترمیمی با تاکید بر جراحی زیبایی و نیز وجوه مختلف مسئولیت های پزشک زیبایی مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

جراحی زیبایی , جراحی ترمیمی , مسئولیت جراح , تعهد به نتیجه و وسیله , ضمان , خسارت معنوی