تعارض رژیم های حقوقی مالکیت معنوی و معاهدات سرمایه گذاری

این اثر کوششی است در جهت پاسخ گفتن به وضعیتی حقوقی که در آن، در نتیجه دو خوانش متهافت و متعارض از اقدامی واحد در عالم واقع ، دو پاسخ علی الظاهر متضاد به نزاع و رودررویی با یکدیگر برمیخیزند. سوال ابتدائی که انگیزه محقق در پژوهش حاضر را موجب شده است ، آن است : چگونه میتوان از آنکه اقدام یک دولت در صدور مجوزهای اجباری مالکیت فکری ، در داوری های خاص فی مابین سرمایه گذار و دولت میزبان، نوعی سلب مالکیت غیر مستقیم قلمداد گردد، احتراز جست . بدینسان، این اثر با در مقابل هم قرار دادن دو رژیم حقوقی »مالکیت فکری « و »معاهدات سرمایه گذاری «، کوشیده است از جولان منفردانه ی »رژیم حقوقی معاهدات سرمایه گذاری « جلوگیری کند و با ترسیم بستری متفاوت از آنچه تاکنون توسط متخصصین حقوق سرمایه گذاری ارائه شده است ، با بهره گیری از تاریخ نگاری خاص این دو رژیم حقوقی ، با پیش کشیدن سیر تاریخی حاکم بر اقتصادسیاسی »رژیم حقوقی مالکیت فکری « و ظهور این رژیم نوظهور در عرصه بین المللی ، همچنین ساخت حقوقی »رژیم حقوقی معاهدات سرمایه گذاری « که بیش از هر چیز، آن نیز در بستری از تاریخ و به مثابه واکنشی از ناحیه و جبهه کشورهای توسعه یافته ، در برابرصف کشورهای در حال توسعه در مسیری از تاریخ قابل درک است ؛ با تاکید برتوصیف تحلیلی ارائه شده، رژیم قابل اعمال در پرسش اولیه و تعارض پیش آمده ناشی از اصطحکاک دو رژیم حقوقی »معاهدات سرمایه گذاری بین المللی « و »حقوق مالکیت فکری « را، به جست وجو نشسته است . نویسنده بر این باور است که صدور مجوزهای اجباری در فرض وجود معاهدهای سرمایه گذاری را باید به مثابه جلوه ای از تعارض بین دو رژیم حقوقی منفک مالکیت فکری و معاهدات سرمایه گذاری به نظاره نشست و در فرض تهافت و تعارض این دو رژیم حقوقی در مطالعه موردی موضوع این اثر، غلبه و برتری با »منطق هنجاری رژیم حقوقی مالکیت فکری « است .

Keywords:

تعارض قوانین , مالکیت معنوی , معاهدات سرمایه گذاری