صلح و اقتدار در سیره نبوی: جنگ احزاب، نمادی از سیاست خارجی مبتنی بر آموزه های قرآنی

تاریخ اسلام مملو از نمونه هایی از تعاملات پیامبر اسلام (ص) با جوامع مختلف ، اعم از مسلمان و غیرمسلمان است . جنگ احزاب یکی از مهم ترین رویدادهای این تاریخ است که در آن پیامبر (ص) و یارانش در برابر ائتلافی از قبایل مشرک مکه و متحدانشان به دفاع از مدینه پرداختند. این جنگ نه تنها از نظر نظامی ، بلکه از نظر سیاسی نیز اهمیت زیادی داشت و به عنوان نقطه عطفی در استراتژی پیامبر (ص) برای تاسیس دولت اسلامی محسوب می شود (پیشینه ). مسئله اصلی این مقاله بررسی سیاست خارجی پیامبر (ص) در جنگ احزاب و تبیین چگونگی تجلی صلح و اقتدار در این رویداد تاریخی است (مسئله ). فرضیه این مقاله بر این استوار است که جنگ احزاب نمونه ای از سیاست خارجی مبتنی بر آموزه های قرآنی پیامبر (ص) است که در آن صلح و اقتدار به طور همزمان و متعادلانه به کار گرفته شده است (فرضیه ). این مقاله با استفاده از روش تحقیق کیفی و با تحلیل متون تاریخی و تفسیری مرتبط با جنگ احزاب به بررسی این موضوع می پردازد (روش). یافته های این مقاله نشان می دهد که پیامبر (ص) در جنگ احزاب از استراتژی های مختلفی برای دفاع از مدینه و حفظ صلح و امنیت جامعه مسلمانان استفاده کرد. این استراتژی ها شامل صلح طلبی ، مقاومت مسلحانه ، دیپلماسی و اتحاد با سایر قبایل بود. پیامبر (ص) با به کارگیری این استراتژی ها، اقتدار خود را به عنوان رهبر جامعه مسلمانان به نمایش گذاشت و در عین حال، صلح و آشتی را به عنوان هدفی نهایی دنبال کرد (یافته ها).

Keywords:

صلح , اقتدار , سیره نبوی