نقش سیستم فعالساز/ بازداری رفتاری در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف تعیین نقش سیستم فعالساز/ بازداری رفتاری در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر اراک در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود که از بین آنان براساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۳۰۰ نفر انتخاب شدند و به مقیاس سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) و پرسشنامه سیستم های مغزی - رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS جهت آزمون دادههای پژوهش ا ستفاده شد. نتایج ن شان داد که متغیرهای پیش بین شامل متغیرهای فعال سازی رفتاری و بازداری رفتاری با متغیر ملاک یعنی سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان، ۲۶ درصد واریانس مشترک دارند. براساس نتایج ، متغیر فعالسازی رفتاری و بازداری رفتاری ، پیش بینی کننده معناداری برای متغیر سرزندگی تحصیلی می باشد و در سطح معناداری ۰۱/۰ با ضرایب بتا ۱۲/۰- و ۲۸/۰، سرزندگی تحصیلی را پیش بینی کرده اند.

Keywords:

فعالسازی رفتاری , بازداری رفتاری , سرزندگی تحصیلی , دانش آموزان.