مدلسازی رابطه هوش هیجانی و شادکامی با نقش واسطه ای کمال گرایی دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه یک شیراز

هدف از این مطالعه ، مدلسازی رابطه هوش هیجانی و شادکامی با نقش واسطه ای کمال گرایی دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه یک شیراز بوده و یک پژوهش ، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه یک شیراز، به تعداد حدود ۱۴۰۰ نفر در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ می باشد. حجم نمونه شامل ۳۰۲ نفر از دانش آموزان بود که به روش تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات آماری از سه پرسشنامه استاندارد کمال گرایی شورت و همکاران (۱۹۹۵)، شادکامی طاهری (۱۳۹۲) و هوش هیجانی گلمن (۱۹۹۵) استفاده شده است . روایی صوری توسط خبرگان و پایایی با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ بالاتر از ۷۰/۰ تایید شد. دادههای گرداوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و Amoos در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و معادلات ساختاری )، مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که رابطه معناداری بین هوش هیجانی ، کمال گرایی و شادکامی برقرار می باشد. نتایج تی مستقل نشان داد که شادکامی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادری نداشته اند. در نهایت ؛ نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که کمال گرایی بر رابطه بین هوش هیجانی و شادکامی ، نقش واسطه ای دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , کمال گرایی , شادکامی