بررسی طلاق توافقی با رویکرد نقد ماده ۲۵ قانون حمایت از خانواده

به دلیل افزایش روز افزون طلاق در اکثر کشورها، ازجمله ایران و تاثیرات مخربی که این پدیده می تواند بر روی زوج ها، فرزندان و جامعه بگذارد، برای کاهش این پدیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی الگوی مشاوره پیشگیری از طلاق بر کیفیت زندگی و انصراف از طلاق زوج های در آستانه طلاق صورت گرفت . مشاور می تواند میان زوجین سازش ایجاد نماید ولی نگرش اغلب زوجین به کارآمدی مشاوره های فعلی ، چندان حاکی از رضایت نیست . این عدم رضایت ابعاد مختلفی دارد ازجمله : هزینه های سنگین حق المشاوره و عدم پوشش دولتی هزینه ها، زمان بندی نامناسب جلسات مشاوره سبک شمردن تحکیم بنیان خانواده از سوی برخی مشاوران و بالتبع عدم تلاش در ترمیم رابطه زوجین و سبک انگاشتن تحکیم خانواده، عدم برخورداری مشاوران از تخصص کافی همراه با تجربه و سوگیری های جنسیتی برخی از مشاوران. تحقیق حاضر درباره ی قانون جدید طلاق توافقی مصوب سال ۱۳۹۷ و نقش مشاوره در جلوگیری از آن است مشاوره مبنای فقهی ندارد و بر اساس عرف و نیازهای جامعه و حفظ تحکیم خانواده پدید آمده است و گاها با توجه به تصمیم جدی زوجین برای جدایی موجب اطاله وقت میشود زیرا با توجه به قانون جدید حداقل هایی برای تشکیل جلسات مشاوره پیش بینی شده است که باید رعایت شود تا در صورت عدم سازش گواهی توسط مشاوران امضا شود و به قاضی خانواده ارجاع داده شود.

Keywords:

اصلاحات اراضی , مالکیت , انقلاب اسلامی , کشاورزی , قانون گذاری