بررسی تطبیقی مبانی و کارکرد قاعده تحذیر در مسئولیت ناشی از عیب تولید در حقوق ایران و آمریکا

قاعده تحذیر (هشدار) به عنوان یکی از قواعد مهم و پرکاربرد حقوقی ، در حوزه مسئولیت ناشی از تولید نقش اساسی ایفا کرده است . به عنوان مثال در حقوق تولید آمریکا این قاعده از حیث پیشگیرانگی ، ایجاد وظیفه (ایجابی ) و مانعیت از مسئولیت (سلبی ) کارکرد دارد. اما در حقوق اسلامی بیشتر به کارکرد سلبی آن توجه شده است . هرچند می توان با تفسیر عقلایی از قاعده که مستند به روایت می باشداولا، کارکرد سلبی آن را محدود به مواردی نمود که خطر و عیب محصول غیر قابل رفع بوده و با وجود آن خطرات، عرضه محصول به بازار ضروری باشد، به نحوی که فقط در این نوع خطرات کارکرد مانعیتی داشته باشد. ثانای : به دلالت قواعدی مانند لاضرر، ارشاد، حرمت جان و مال اشخاص و عدالت ، می توان وظیفه ایجابی هشدار دادن را از قاعده تحذیر (هشدار) استنباط کرد.بنابراین در این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفت ، ثابت شد همانگونه که در حقوق تولید آمریکا به طور هدفمند، بر کارکرد ایجابی قاعده تحذیر (هشدار) تاکید شده و موجد وظیفه برای عرضه کننده است ، در حقوق اسلام نیز قاعده تحذیر (هشدار)ظرفیت کامل توجیه وظایف تولیدکننده اعم از رفع عیب و هشدار دادن نسبت به عیوب ذاتی را دارا می باشد.

Keywords:

پیشگیری , حقوق ایران و آمریکا , خطر ذاتی , عیب تولید , مسئولیت مدنی , هشدار