سیاست جنایی ایران در جرایم جنسی ازدواج سفید با رویکرد قوانین کشورهای غربی

ازدواج سفید به عنوان چالش مهم و نوپدید جامعه ایرانی، پیوندی نامشروع بین دو فرد است که براساس نیازها، رضایت و علاقهطرفین شکل میگیرد و در جایی ثبت نمیشود. ازدواجی که عقد یا صیغه ای در آن صورت نمیگیرد. ازدواجی که شباهتی به ازدواجهای متعارف جامعه ایرانی ندارد و می تواند رابطه جنسی درپی داشته باشد یا خیر. درچنین ارتباطی طرفین تعهد قانونیو شرعی نسبت به یکدیگر ندارند و نمیتوانند مدعی حق و حقوق نسبت به یکدیگر شوند سیاست قانونگذار جمهوریاسلامی ایران و در رفع این بزه در بند ۳ اصل ۴۳ قانون اساسی به تنظیم برنامه و تامین اقتصادی و معیشتی اشخاص اشارهداشته و حاکمیت را مکلف به توجه و تنظیم نیازهای معنوی و اجتماعی اشخاص کرده است همچنین در قوانین مختلف مانندماده ۶۴۵ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ و ماده ۴۹ قانون حمایت مصوب ۱۳۹۱ از خانواده نیز عدم ثبت ازدواج را در مواردیجرم انگاری کرده است ، لیکن از آنجا که پدیده ازدواج سفید ناشی از عدم تامین نیازهای مادی و معنوی اشخصاص به صورت دقیقو کامل بویژه در برخی کلان شهرها و جوامع صنعتی است که زن و مرد برای تامین حداقلی نیازهای اقتصادی خود، ناچار بهاشتغال در بیشتر اوقات شبانه روز خود هستند و چنین سبک زندگی عملا منجر به پدیده همباشی یا ازدواج سفید می گردد کهدر تحقیق حاضر به ان پرداخته شده است.

Keywords:

ازدواج سفید , بزه کار , جرایم جنسی , سیاست جنایی , حمایت قانونگذار