چگونگی داوری رای خارجی در ایران با تاکید بر کنواسیون بین المللی نیویورک

شناسانی و اجرای آراء داوری خارجی نیویورک مصوب دهم ژوئن ۱۹۵۸ به منظور تسهیل اجرای آرای داوری تجاری بین المللیتدوین یافته و وابسته به هیچ نظام حقوقی داخلی خاصی نیست بلکه احکام خاص خود را دارا است. از این رو آگاهی از مفاد اینکنوانسیون برای به کارگیری اصول و قواعد پیش بینی شده در آن در زمینه اجرای آراء داوری بین المللی برای کشورها ضروری بهنظر میرسد. هدف پژوهش حاضر، بررسی چگونگی داوری رای خارجی در ایران با تاکید بر کنوانسیون بین المللی نیویورک است.این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی میباشد و با استفاده از روش کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. در اینپژوهش ضمن بررسی مفاهیمی چون رای و داوری، کنوانسیون نیویورک و رای و داوری و خارجی بودن آن، به تشریح آرا اینکنوانسیون از مرحلهی به کارگیری تا اجرا و دلایل عدم اجرا این آرا پرداخته شد. یافته های پژوهش نشان میدهد که آرای کنوانسیوننیویورک یک رای قابل قبول در کشور مبدا میباشد که می تواند حتی در صورت مغایرت با قوانین کشور مبدا، از طرف کنوانسیوناجرا شود.

Keywords:

رای و داوری , کنوانسیون نیویورک , به کارگیری رای خارجی