بررسی نظام حقوقی حاکم بر حمل و نقل در حقوق ایران و حقوق بین الملل

صادرات و واردات کالا مستلزم حمل از کشوری به کشور دیگر است. برای اینکه کالای موضوع قرارداد به دست مشتری برسد، کالاباید از کارخانه یا انبار صادرکننده در کشور مبدا به کارگاه یا انبار واردکننده در کشور مقصد حمل شود به رغم اینکه حمل و نقلکالا عمدتا به اجرای قراردادهای خرید و فروش مربوط میشود، اما سایر قراردادهای بین المللی نیز ممکن است متضمن حمل و نقلکالا، تجهیزات و مواد باشد؛ در تجارت بینالملل مرسوم نیست که فروشندگان شخصا امکانات حمل و نقل تهیه کرده و از این طریقکالاها را به دست خریداران برسانند و یا خریداران شخصا امکانات حمل و نقل تهیه کرده و از این طریق کالاها را به دست خریدارانبرسانند و یا خریداران شخصا توانایی داشته باشند که کالاها را تحویل گرفته، به محل موردنظر خود منتقل کنند. به این جهت برایحمل کالا با متصدیان حمل و نقل قرارداد حمل و نقل منعقد میشود. در این پژوهش، ابتدا برخی از مباحث کلی مربوط به حمل ونقل بحث میشود و سپس حمل دریایی، حمل هوایی، حمل زمینی بررسی می شود.

Keywords:

حمل و نقل , حقوق بین الملل , دریایی , هوایی , زمینی