مطالعه مرور نظریه ذهن در کودکان نابینا

بیشتر رفتار های روزانه و تعاملات اجتماعی نیازمند شناخت است؛به این معنا که فرد باید نوعی ارزشیابی شناختیاز موقعیت اجتماعی داشته باشد و بتواند ارتباط خود با دیگری را در بافت یا زمینه اجتماعی آن در نظر بگیرد.بهعبارت دیگر شناخت اجتماعی و روابط اجتماعی موفق مستلزم داشتن مکانیسمی خاص برای درک حالت درونی دیگرانو پردازش حالت ذهنی آنها است که نظریه ذهن با دارا بودن این توانایی اختصاصی در تحول شناخت اجتماعی نقشیحیاتی دارد .نظریه ذهن توانایی اسناد حالتهای ذهنی از قبیل باورها، امیال، عواطف و اهداف به خود و دیگران و استفادهاز این اطلاعات در پیش بینی و تفسیر رفتا هاست.هدف این پژوهش بررسی نظریه ذهن در کودکان نابینا به روش مطالعهمفهمومی مروری است.پژوهش ها نشان داده اند که نابینایی بر رشد یکپارچه کودک تاثیر می گذارد؛ به عبارتینابینایی دست یابی به توانایی های پایه توجه، صمیمیت، مبادله، شکل گیری ایده های ذهنی و ربط منطقی بین ایده ها را تحت الشعاع قرار خواهد .بررسی نظریه ذهن در کودکان نابینا می تواند چگونگی کنترل و کاهش عوامل تاخیر واختلالدر رشد هیجانی سالم را به خانواده های نابینایان آموزش داده و گامی موثر در جهت ارتقاء سلامت روان این گروهبردارد. از این رو هدف این پژوهش بررسی نظریه ذهن در کودکان نابینا به روش مطالعه مفهومی مروری است.نتایج نشان داد که تئوری ذهن در کودکان نابینا با تاخیر انجام میشود اما در بزرگسالی یک تئوری ذهن معمولی را کسبمیکنند.همچنینکودکان نابینا قادر به شناخت،افکار ،هیجانات،احساسات و باور های افراد دیگر هستند لیکنکمتر قادر به تشخیصفریب و دروغ و لاف زدن از یکدیگر هستند. اما هنوز معلوم نیست که به چه اندازه در ادراک درست اطلاعاتی که دریک مکالمه ارائه می شوند، نسبت به افراد بینا، موفق هستند.

Keywords:

نظریه ذهن , کودکان , نابینا , مطالعه مروری