بررسی نقش تحقیقات علوم انسانی در فرآیند توسعه(با نگاهی به پژوهش هایاجتماعی و حسابداری)

پژوهش یکی از اساسی ترین نیازها برای نیل به پیشرفت و توسعه همه جانبه یک کشور است. از طرفی علوم انسانی به عنوان یک حوزه معرفتی مهم و گسترده شامل تاریخ ،ادبیات ،فلسفه ،اخلاقیات، زبان ها و فرهنگ های خارجی، زبان شناسی، حقوق، انسان شناسی، دین و مطالعات دینی، تاریخ و نقد هنر، علوم اجتماعی نظیر جامعه شناسی، روان شناسی، علوم سیاسی، علوم اقتصادی و علوم تربیتی، جغرافیا، موسیقی فولکلور، مردم شناسی، باستان شناسی، حسابداری و مدیریت است. با این وجود در انجام تحقیقات بطور اعم و تحقیقات اجتماعی- فرهنگی و حسابداری اجتماعی بطور اخص مشکلات و موانعی جدی وجود دارد که بدون رفع آنها ، بهینه سازی و کارآیی پژوهش های علمی در فرایند توسعه، ناممکن می نماید.از سوی دیگر با پیشرفت های مادی و فنی عصر صنعتی در قرن هیجدهم میلادی، انسان معاصر برای تبیین موقعیت جدید و افق پیشروی خود، مفهوم توسعه را شکل داد. این مفهوم ابتدا با دستاوردهای مادی و فنی زندگی بشر شناخته می شد و از این رو فرایند توسعه توجه چندانی به دستاوردهای علوم انسانی و اجتماعی نداشت. این امر باعث شد الگوهای توسعه در ابتدا وجه کمی و قالبی مکانیکی بیابد و وجه کیفی زندگی انسان در آن در حاشیه قرار گیرد. اما این فرایند در بستر تاریخی دچار تغییر شد، زیرا پیامدهای برنامه های رشد محور و متکی بر آموزه های مدرنیزاسیون و اثرات مخرب اجتماعی، انسانی و زیست محیطی آنها، نقدهای بسیاری را در پی داشت، بنابراین موج تازه ای از بازگشت و توجه عمیق تر بر مولفه های انسانی (علوم انسانی) شکلگرفت.در این مقاله سعی خواهد شد تا نقش تحقیقات علوم انسانی در فرآیند توسعه را با نگاهی به پژوهش های اجتماعی و حسابداری از جنبه های مختلف از نظر بگذرانیم.

Keywords:

پژوهش علوم انسانی , توسعه , پژوهش های اجتماعی , پژوهش های حسابداری