ارائه یک روش مسیریابی ترکیبی چند متغیره برای بهبود کارایی شبکه های خودرویی

شبکه های خودرویی دسته ای خاص از شبکه های سیار بی سیم هستند که بخش ضروری سیستم های حمل و نقل هوشمند را تشکیل می دهند و با کمک آنها خودروها به یکدیگر متصل شده و تبادل اطلاعات می کنند. به وسیله تبادل داده های خودروها از قبیل وضعیت، موقعیت و سرعت، امکان تشخیص و جلوگیری از تهدیدات و خطرات محتمل فراهم می شود. در این مقاله، با توجه به خصوصیات منحصر به فرد و چالش برانگیز شبکه های خودرویی از قبیل تحرک بالا و تکه تکه شدن شبکه، سعی در ارائه  الگوریتمی کاراتر برای مسیریابی در این نوع شبکه ها شده است. در روش پیشنهادی از ترکیب خصوصیات مسیریابی مبتنی بر تقاضا و مسیریابی مبتنی بر مکان در کنار بهره گیری از خصوصیات لایه های پایین تر شبکه، استفاده شده است. یعنی تلاش کرده ایم برای ارائه این الگوریتم از مزایای بهترین روش های این حوزه استفاده کنیم و حتی المقدور معایب روش های قبلی را حذف یا تعدیل کنیم. روش مذکور در شبیه ساز شبکه مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفته است. آزمایش های انجام گرفته با استفاده از دستکاری تعداد و سرعت گره ها، پارامترهای مختلف نرخ دریافت بسته، تاخیر انتها به انتها و توان عملیاتی را مورد ارزیابی قرار می دهند. نتایج آزمایش ها نشان می دهند که الگوریتم پیشنهادی نسبت به روش های رایج قبلی چونDSR ، AODV و OLSR از جهاتی چون تاخیر انتها به انتها، نرخ انتقال بسته، توان عملیاتی و سرعت گره ها، بهتر عمل می کند.

Keywords:

شبکه های خودرویی , مسیریابی جغرافیایی , مسیریابی مبتنی بر مکان , مسیریابی مبتنی بر تقاضا