بررسی نسبت بین خویشتن شناسی و عملکرد مدیریتی مدیران مدارس مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر،به بررسی نسبت بین خویشتن شناسی و عملکرد مدیریتی مدیران مقطع ابتدایی در شهر خورموج در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ پرداخته است. روش انجام تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه مورد مطالعه کلیه مدیران مدارس شهرستان دشتی که در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ فعالیت دارند بوده که تعداد کل آنان ۲۰۴ نفر و از بین آنها تعداد ۱۳۸ نفر به عنوان نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد خویشتن شناسی و پرسشنامه عملکرد مدیریتی استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیری"مانوا") استفاده گردید و با استفاده ازنرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن است که بین خویشتن شناسی مدیران و عملکرد مدیریتی آنان در مقطع ابتدایی شهرستان دشتی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین خویشتن شناسی و مولفه های عملکرد مدیریتی نظیر: خویشتن شناسی مدیران و عملکرد آنان در زمینه رهبری، خویشتن شناسی مدیران و برنامه ریزی استراتژیک، خویشتن شناسی مدیران وتوسعه منابع انسانی، خویشتن شناسی مدیران و سازماندهی، خویشتن شناسی مدیران و هماهنگی، خویشتن شناسی مدیران و کنترل و ارزیابی رابطه ی معناداری وجود دارد.همچنین یافته های پژوهش نشان دادبین خویشتن شناسی و عملکرد مدیریتی مدیران مرد و زن تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین وجود خویشتن شناسی در مدیران باعث ایجاد عملکردهای مدیریتی در آنان خواهد شد.

Keywords:

خویشتن شناسی , عملکرد مدیریتی , برنامه ریزی استراتژیک , سازماندهی , توسعه نیروی انسانی , کنترل , هماهنگی.