تبیین راهبردها و فنون رویکرد طراحی آموزشی در برنامه ریزی به شیوه چند رسانه ای

طراحی به معنای برنامهریزی نظامدار و دقیق و فرایندی مبتنی بر پیشبینیهای قبل از اقدام عملی برای اجرای یک کار است. پیام آموزشی نیز عبارت از محتوا، معلومات و اطلاعاتی است که در جریان آموزش به مخاطب منتقل میشود. طراحی پیام به فراگردهای سنجیده انتقال اطلاعات از طریق انواع رسانه اطلاق میشود. طراحی مناسب باید پیام را از لحاظ محتوا و شکل ارائه چنان بپروراند که به درستی منتقل و به طور صحیح درک شود و تاثیرگذاری مناسب داشته باشد، بعد از اینکه توسط گیرنده دریافت شد، در شناخت، رفتار و نگرش وی تغییر ایجاد کند و ایجاد ارتباط را تسهیل کند. با نظر به اینکه در پیامهای آموزشی چندرسانهای عناصری از جمله نوشته، صدا، موسیقی، کلام، تصاویر و تصاویر متحرک در کنار یکدیگر ارائه میشوند، مواردی نظیر داشتن تنوع در ارائه مطالب، همخوانی و تناسب عناصر دیداری - شنیداری با یکدیگر، هدفمندبودن عناصر به کارگرفته شده با یکدیگر، نظم و سازمان ارائه مطالب، زیبایی و جذابیت پس زمینه، و زمان کافی میتوانند طراحی پیامهای آموزشی را موثر گردانند. استفاده از تکنولوژی در آموزش به منظور تسهیل، تعمیق و تسریع یادگیری، در جای خود کارایی و اثربخشی یاددهی - یادگیری را در پی دارد. تکنولوژی چندرسانهای که از دهههای پیش مورد توجه قرار گرفته است، از جمله عواملی است که به تقویت یاددهی - یادگیری میانجامد. هنگامی که حواس دیداری و شنیداری به صورت توامان درگیر شوند، به دلیل فعال شدن هر دو حافظه بصری و حافظه کلامی، میزان و عمق یادگیری افزایش مییابد. چندرسانهای عبارت است از محتوایی که از ترکیب شکلهای گوناگون محتوا نظیر متن، صوت، تصویر، انیمیشن، ویدیو و نیز محتوای تعاملی ایجاد میشود. با تکیه بر علم آموزش و دستاوردهای موجود در زمینه روانشناسی یادگیری و ارتباط، میتوان در طراحی چندرسانهایها نکاتی را مورد توجه قرار دارد تا این اثربخشی افزایش مضاعف داشته باشد.

Keywords:

طراحی آموزشی , چند رسانه ای , تدریس , آموزش , یادگیری , تلفیقی