بررسی تطبیقی قواعد حقوقی حاکم بر حفاظت ازحقوق مالکیت معنوی در فضای سایبر درحقوق ایران واسناد بین المللی

امروزه استفاده از فضای سایبر به علت تغییر شیوه ارتباطات و معاملات، بسیار گسترش پیدا کرده است . استفاده از این نهاد موجب شده است که مفاهیم حقوقی جدیدی نیز ظهور پیدا کند، فعالیتهای اقتصادی بیشتر افراد در فضای مجازی صورت می گیرد و محتواهای ایجاد شده و داده های ارائه شده در این فضا اغلب ارزش مادی دارند. ما در این پژوهش در صدد هستیم به این سوال پاسخ دهیم که چه حقوقی بر اموال و مالکیت بر اشیا مجازی در فضای سایبری حاکم است ؟ هدف اصلی از پرداختن به این موضوع این است که ماهیت حقوق مالی ارائه شده در فضای سایبر را بشناسیم و آن را با دسته بندی سنتی مربوط به حقوق مالی تطبیق دهیم . پژوهش حاضر به صورت توصیفی تحلیلی با استفاده از ابزار کتابخانه ای صورت گرفته است . در نهایت با توجه به مطالب ارائه شده در این پایان نامه به این نتیجه می رسیم که اموال مجازی با سایر حقوق مالی متفاوت است و نمی توانیم آنها را جز حقوق عینی ، دینی و یا معنوی تلقی نماییم . لازم است که برای اموال مجازی یک نهاد مستقل در حقوق مالی قائل شویم و آن را در کنار تقسیم بندی سنتی اموال به مادی و غیر مادی به اعیان و منافع بیافزاییم در ارتباط با رابطه اشخاص با اموال مجازی دو رویکرد وجود دارد، مطابق رویکرد نخست که از آن به عنوان رویکرد حقوق قراردادها یاد می شود اموال مجازی موضوع حقوق قراردادها می باشد به این معنا که رابطه اشخاص با اموال مجازی نوعی رابطه قراردادی یا دینی می باشد. این دیدگاه درواقع بیشتر در صدد است که از حقوق ارائه دهندگان خدمات اینترنتی حمایت نماید، علاوه برآن دیدگاه دیگری تحت عنوان رویکرد حقوق اموال وجود دارد که اموال مجازی را موضوع حقوق اموال می داند در واقع مطابق با این رویکرد رابطه افراد با اموال مجازی وصف عینی دارد. هدف اصلی این دیدگاه بیشتر حمایت از حقوق مالی کاربران است . این دیدگاه حق افراد براموال مجازی در فضای سایبری را نوعی حق عینی و مالکانه می داند. در نهایت باید توجه داشت که تقسیم بندی های سنتی حقوق اموال در قانون مدنی دیگر جوابگوی نیازهای نوین جامعه بشری در عالم حقوق نیستند و لازم است که این تقسیم بندی ها با توجه به الگوها و نمونه های جدید اموال مجازی اصلاح گردد.

Keywords:

فضای سایبر , اموال , مالکیت , اشیا مجازی , حق عینی , حق دینی