نقش واسطه ای تمایزیافتگی و بخشودگی بین فردی در رابطه بین سرمایه های روانشناختی با رضایت از زندگی در زنان متاهل

رضایت از زندگی یکی از مهم ترین عوامل سلامت بهزیستی و روان است، که در چند دهه اخیر روان شناسی مثبت نگر توجه ویژه ای به آن کرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای تمایزیافتگی و بخشودگی بین فردی در رابطه بین سرمایه های روانشناختی با رضایت از زندگی در زنان متاهل انجام گرفت. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن ۷۹۸ نفر از زنان متاهل شهر تهران را شامل می شد که با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر(۱۹۸۵)، سرمایه های روانشناختی لوتانز و مورگان(۲۰۰۷)، تمایزیافتگی فردی دریک(۲۰۱۱) و بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران(۱۳۸۹) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان دادند سرمایه های روانشناختی، تمایزیافتگی فردی و بخشودگی بین فردی به طور مستقیم بر رضایت از زندگی تاثیر معنادار داشتند(۰۵/۰ >P). افزون بر این سرمایه های روانشناختی به طور غیر مستقیم و از طریق واسطه گری بخشودگی بین فردی و تمایزیافتگی فردی بر رضایت از زندگی تاثیر داشت(۰۵/۰ > P). یافته های این مطالعه برای ایجاد راهکاری در جهت کاهش اثرات مخرب نداشتن رضایت از زندگی در زنان متاهل قابل بهره برداری است.

Keywords:

رضایت از زندگی