سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی

Publish Year: 1402
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 59

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

TEKICONF01_094

Index date: 2 October 2024

قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی abstract

منطقه سبزکوه در استان چهارمحال و بختیاری به عنوان یکی از ییلاقات ایل راه دزپات از قدیمی ترین مسیرهای عشایری در ایران است . بخشی از سبزکوه با وسعت حدود ۳۴ هزار هکتار در قالب منطقه حفاظت شده، تحت حفاظت سازمان محیط زیست وبخشی از آن با وسعت ۴۰۰ هکتار به عنوان ذخیرهگاه جنگلی چهارطاق تحت مدیریت سازمان جنگل ها قرار دارد. همچنین از سال ۱۳۹۴ بخشی از سبزکوه (تنگ صیاد، ذخیره گاه زیست کره) ثبت جهانی شدهاست . با جاده کشی و ورود راه به داخل مراتع منطقه همزمان ارزش اقتصادی بالای پوشش گیاهی ، این منطقه مورد بهره برداری ناپایدار توسط افراد غیربومی و برخی ساکنان، به صورت علف چینی بی رویه قرار می گرفت . تا اینکه بزرگان جامعه محلی تصمیم گرفتند برای حفظ پوشش گیاهی وکمک به زادآوری گیاهان بومی (موسیر، بن سرخ و کلوس) و جانوران (کبک )، قرق بهاره (موقت ) را در منطقه شمالی سبزکوه، ما بین چهارطاق تا وستگان پیاده سازی کنند. این حرکت جمعی نوعی از حفاظت مردمی و بر پایه نظام مالکیت ارضی (سامانه ای عرفی ) و با احیای سنت دشت بانی در فرهنگ عشایری با مشارکت ۱۲ روستا در ۱۰ پلاک عرفی منطقه از سال آغاز ۱۳۸۸ شد. بدین ترتیب در کنار حفاظت و مدیریت دولتی در منطقه سبزکوه، با برنامه ریزی و اجرای قرق بهاره توسط مردم محلی ، شکلی از حفاظت جامعه محلی در منطقه برقرار شد. در ابتدا این نوع حفاظت و قرق، ساختار تعریف شده ای نداشت . بعدها در تعیین قرقبانها و ساماندهی پرداخت مالی مباحثی میان اهالی پدید آمد. در این فرآیند از ابتدا بخش دولتی همراه بودهاند هرچند در چگونگی پشتیبانی از این فعالیت ارزنده جامعه محلی ، سردرگمی وجود داشت . اما جلسات منظم سالانه در محل فرمانداری ناغان به طور پیوسته ادامه داشته است . یکی از نکات قابل توجه در روند توسعه قرق بهاره این بود که جامعه محلی بدلیل برخی شایعات و بی اعتمادی به منبع تامین اعتبار کمک بلاعوض دفتر تسهیلات در سال ۱۳۹۹ را نپذیرفت و همچنان به اداره این حرکت جمعی با منابع داخلی پرداخت .

قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی Keywords:

قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی authors

حسین ورجاوندناصری

دکترای برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست ، موسسه جوانان حافظ زمین (دامون)

رضوان السادات شریف نیا

کنشگر آب و محیط زیست ، انجمن نوای آب و محیط زاگرس

سیدمهدی مجتهدی

دکترای برنامه ریزی و آموزش محیط زیست ، موسسه جوانان حافظ زمین (دامون)

المیرا شعربافی

دانشجوی دکتری تنوع زیستی ، دانشگاه منابع طبیع گرگان

مقاله فارسی "قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی" توسط حسین ورجاوندناصری، دکترای برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست ، موسسه جوانان حافظ زمین (دامون)؛ رضوان السادات شریف نیا، کنشگر آب و محیط زیست ، انجمن نوای آب و محیط زاگرس؛ سیدمهدی مجتهدی، دکترای برنامه ریزی و آموزش محیط زیست ، موسسه جوانان حافظ زمین (دامون)؛ المیرا شعربافی، دانشجوی دکتری تنوع زیستی ، دانشگاه منابع طبیع گرگان نوشته شده و در سال 1402 پس از تایید کمیته علمی اولین همایش ملی دانش سنتی محیط زیست در ایران پذیرفته شده است. کلمات کلیدی استفاده شده در این مقاله بهرهبرداری پایدار، حفاظت تنوع زیستی ، قرق بومی ، سبزکوه، جوامع محلی هستند. این مقاله در تاریخ 11 مهر 1403 توسط سیویلیکا نمایه سازی و منتشر شده است و تاکنون 59 بار صفحه این مقاله مشاهده شده است. در چکیده این مقاله اشاره شده است که منطقه سبزکوه در استان چهارمحال و بختیاری به عنوان یکی از ییلاقات ایل راه دزپات از قدیمی ترین مسیرهای عشایری در ایران است . بخشی از سبزکوه با وسعت حدود ۳۴ هزار هکتار در قالب منطقه حفاظت شده، تحت حفاظت سازمان محیط زیست وبخشی از آن با وسعت ۴۰۰ هکتار به عنوان ذخیرهگاه جنگلی چهارطاق تحت مدیریت سازمان جنگل ها ... . برای دانلود فایل کامل مقاله قرق بهاره سبزکوه، بهره برداری پایدار با حفاظت بومی جوامع محلی با 18 صفحه به فرمت PDF، میتوانید از طریق بخش "دانلود فایل کامل" اقدام نمایید.