راهبرد تخصیص بودجه برای توسعه گردشگری روستایی با استفاده از روش برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک (مطالعه موردی: روستاهای هدف گردشگری شهرستان طبس)

کاهش مخاطرات درآمدی کشاورزان، استفاده از منابع طبیعی و کاهش مهاجرت، رشد و اشتغال در روستاها، ایجاد بازار جدید برای فروش و افزایش سود از محصولات کشاورزی، گسترش اقتصاد منطقهای برخی از مزیت های توسعه گردشگری روستایی به شمار میروند. این پژوهش به دنبال تعیین راهبردی نوآورانه است که برپایه آن بتوان با منابع مالی مشخص، گزینههای سرمایهگذاری در راستای توسعه گردشگری روستایی اولویت بندی کرد. برای این منظور ابتدا بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی، معیارهای موثر بر جذب گردشگر در روستاهای هدف گردشگری منطقه طبس (ازمیغان، خرو، حلوان و اصفهک) اولویتبندی و سپس با استفاده از ضرایب بدست آمده، مدل سرمایهگذاری در قالب روش برنامه ریزی ریاضی عدد صحیح صفر و یک، تدوین و اجرا شد. نتایج نشان می دهند، معیار جاذبه های طبیعی اولین و موثرترین عامل جذب گردشگر به شمار میرود. عوامل محیطی – جغرافیایی، تبلیغات و اطلاعرسانی و زیرساخت و تاسیسات به ترتیب در اولویت های دوم تا چهارم موثرترین معیارها در جذب گردشگر قرار دارند. نتایج مدل برنامه ریزی صفر و یک نشانگر آن است، تقویت زیرساخت گردشگری روستایی و زیرساخت تفریحی برای روستاهای ازمیغان و اصفهک در اولویت سرمایهگذاری قرار دارد چراکه در تمام سناریوهای مورد بررسی با میزان منابع مالی متفاوت، این موارد انتخاب شده اند. افزایش مراکز اقامتی، ایجاد مراکز بوم گردی و غذاخوری های سنتی در روستاهای هدف، برگزاری مسابقات و جشنواره هایی نظیر جشنواره شالی، خرما، نارنج یا برگزاری تورهای ویژه شب یلدا، نوروز، آب درمانی، زمینشناسی، روستاشناسی، روستاگردی و برگزاری همایش کویرنوردی برخی از راهکارها در تقویت گردشگری روستایی در این منطقه به شمار میرود.

Keywords:

گردشگری روستایی , روش تحلیل سلسله مراتبی , مدل سرمایه&rlm , گذاری , برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک , شهرستان طبس