تحلیل عوامل تعیین کننده پذیرش سطوح متفاوت کشت ارگانیک در میان زارعین شهرستان شبستر (کاربرد مدل لاجیت ترتیبی)

کشاورزی ارگانیک مدیریت تولید مناسب است که باعث تقویت و توسعه سلامت اکوسیستم های زیستی، چرخه های زیستی و فعالیت بیولوژیکی خاک می شود. بنابراین هدف پایداری در بطن مفهوم کشاورزی ارگانیک نهفته است و یکی از عوامل اصلی تعیین کننده در پذیرش یا اعمال روش های تولیدی ویژه است. بسیاری این سیستم را به عنوان مهمترین قدم در راستای حرکت به سمت توسعه پایدار معرفی می کنند. در این راستا مطالعه حاضر سعی در تعیین عوامل موثر بر پذیرش سطوح مختلف روش های تولید ارگانیک در میان زارعین شهرستان شبستر دارد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش های میدانی، با طراحی و تکمیل پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی ساده از ۱۷۵ زارع گندم و ذرت کار شهرستان شبستر در سال ۱۴۰۲جمع آوری شده است. مدل لاجیت ترتیبی که به روش حداکثر راستنمایی برآورد شد. برای تعیین عوامل موثر بر پذیرش سطوح مختلف کشت ارگانیک بکار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد ۵۱ درصد تولید کنندگان حاضر به پذیرش روش های کشت ارگانیک بوده و بیشترین سطح پذیرش در کلاس اول و دوم (یک یا دو روش کشت ارگانیک) برآورد گردید، همچنین ‎۶۹ درصد کشاورزان به شرط وجود تضمین خرید با نرخ افزوده حاضر به پذیرش سطوح مختلف کشت ارگانیک هستند. همچنین پذیرش سطوح متفاوت کشت ارگانیک با عواملی چون سطح تحصیلات، شرکت در کلاس های ترویجی و درآمد کشاورزان، میزان آگاهی از روش های کشت ارگانیک رابطه مثبت و با عواملی چون سن و تجربه رابطه منفی دارد. در این راستا حمایت از کشاورزان ارگانیک کار تضمین های خرید، برگزاری کلاس های آموزشی و ترویجی جهت ارتقای آگاهی کشاورزان با محوریت کشاورزی ارگانیک پیشنهاد می شود.

Keywords:

پذیرش گشت پایدار , کشاورزی ارگانیک , مدل لاجیت ترتیبی , شبستر